محمدرضا شفیعی کدکنی:”خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید”
خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید محمدرضا شفیعی کدکنی خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید گذر به سوی تو کردن ز کوچه ی کلمات به راستی...
محمدرضا شفیعی کدکنی:”تمامِ پویه ی انسان به سوی آزادی است”
"تمامِ پویه ی انسان به سوی آزادی است" محمدرضا شفیعی کدکنی چنان که ابر گره خورده با گریستنش چنان که گل، همه عمرش مسخّر شادی است چنان که هستیِ آتش...
محمدرضا شفیعى کدکنى:” گر بی تو سوی کعبه رود کاروان ما پیداست آن که جز ره باطل نمی رود “
من می روم ز کوی تو و دل نمی رود این زورق شکسته ز ساحل نمی رود گویند دل ز عشق تو برگیرم ای دریغ کاری که خود ز دست...
شفیعى کدکنى:”در جمله شمایید و شمایید که مُردید زیرا کردید و نکردید”
"در جمله شمایید و شمایید که مردید زیرا کردید و نکردید" محمد رضا شفيعى كدكنى "نكوهش" کردید و نکردید! میراث تبار خرد آینه‌ها را ـ کان پیر همی‌جست نشانْ‌شان به...
محمد رضا شفیعى کدکنى : ” آنجا برو که از هر شاخسار سبز مست سرود و نغمه ی شبگیر می شوی”
برگرد ای بهار ! که در باغ های شهر جای سرود شادی و بانگ ترانه نیست جز عقده های بسته ی یک رنج دیرپایبر شاخه های خشک درختان جوانه نیست آنجا برو که...
“می خزد در رگ هر برگ تو خوناب خزان” شفیعى کدکنى
چهره ها در هم و دل ها همه بیگانه ز هم روز پیوند و صفای دل یارانت کو ؟ آسمانت همه جا سقف یکی زندان است روشنای سحر این شب...
“زین همه مرغان دون همت همایی برنخاست “
هیچ کس در اوج آزادی پری نگشود و باز زین همه مرغان دون همت همایی برنخاست محمدرضا شفیعی کدکنی کاروان سایه زان درین محفل چو نی ما را نوایی برنخاست...
“به گیسوان سیاهت شکست غم مرساد”
به گیسوان سیاهت شکست غم مرساد که سرمه ی نگه بی غبار آینه ای تو را به کام رقیبان کجا توانم دید دریغ آیدم ای گل که یار آینه ای...
“وه که چه مست و بی خبر سوی کرانه می روی “
آه شبانه : محمدرضا شفيعى كدكنى دست به دست مدعی شانه به شانه می روی آه که با رقیب من جانب خانه می روی بی خبر از کنار من ای...
” تو اینه دار روشنای صبح در خلوت خالی شب من باش”
نمازی در تنگنا: شفيعى كدكنى زان سوی بهار و زان سوی باران زان سوی درخت و زان سوی جوبار در دورترین فواصل هستی نزدیک ترین مخاطب من باش نه بانگ...
” ای اینه ی روح شقایق “
مزمور عشق:شفيعى كدكنى ای اینه ی روح شقایق همه تن شرم سرشار ترین زمزمه ی شوق گیاهان آهو بره ی بیشه ی اندیشه و تردید لب تشنه و از چشمه...
“باران ! سرود دیگری سر کن”
"باران ! سرود دیگری سر کن" محمدرضا شفيعى كدكنى باران ! سرود دیگری سر کن من نیز می دانم که در این سوگ یاران را یارای خاموشی گزیدن نیست اما...
“در سیر طلب رهرو کوی دل خویشم “
"در سیر طلب رهرو کوی دل خویشم " "شفیعی کدکنی" شرمنده برق در سیر طلب رهرو کوی دل خویشم چون شمع ز خود رفتم و درمنزل خویشم جز خویشتنم نیست...
محمدرضا شفیعی کدکنی: “مزامیر گل داوودی”
محمدرضا شفیعی کدکنی » شعر مزامیر گل داوودی هیچ کس هست که با قطره ی باران امشب همسرایی کند و روشنی گل ها را بستاید تا صبح که برآید خورشید؟...
چهر رنگین شفق، می‌دهد از خون تو یاد که ز جان، بر سر پیمان ازل ریخته شد
شعر محمدرضا شفیعی کدکنی برای امام حسین(ع) باز در خاطره‌ها، یاد تو ای رهرو عشق شعله سرکش آزادگی افروخته است یک جهان، بر تو و بر همت و مردانگی‌ات از...
