(تفسیر صوتی سوره واقعه) سوره مبارکه واقعه پنجاه و ششمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء بیست و هفتم جای گرفته است. «واقعه» یکی از نام‌های قیامت است و در آیه اول این سوره آمده است. سوره واقعه درباره روز قیامت و وقایع آن سخن می‌گوید و مردم را در روز قیامت به سه گروهِ اصحاب یمین، اصحاب شِمال و سابقون دسته‌بندی می‌کند و درباره جایگاه و پاداش یا عذاب هر گروه سخن می‌گوید. در تفاسیر آمده است، مراد از گروه سوم (سابقون) امام علی(ع) است که در ایمان‌آوردن به پیامبر(ص) بر دیگران سبقت گرفت. فضایل بسیاری برای تلاوت این سوره بیان شده است، از جمله این‌که اگر کسی سوره واقعه را بخواند، نوشته می‌شود که از غافلان نیست.
تفسیر سوره واقعه توسط عالم ربانی آیت الله علی مقدادی اصفهانی رحمه‌الله‌علیه در ۱۴ بخش به صورت فایل صوتی و با فرمت mp3 در قالب پخش آنلاین و قابل دانلود در حرف‌محبت بازنشر می‌شود.
در بخش ۱۰ تفسیر سوره مبارکه واقعه به تفسیر آیات ۶۸ تا ۷۳ ام این سوره پرداخته می‌شود.
فهرست گفتاورد
دانلود تفسیر صوتی سوره واقعه (آیت الله مقدادی) – بخش ۱۰ (آیات ۶۸ تا ۷۳)
﴿ سوره واقعه – سوره ۵۶ – تعداد آیات ٩۶ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَهٌ﴿٢﴾خَافِضَهٌ رَافِعَهٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الأرْضُ رَجًّا﴿۴﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿۵﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿۶﴾ وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلاثَهً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ ﴿٨) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ کَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَکِنْ لا یَعْلَمُونَ ﴿١٣﴾ وَإِذَا لَقُوا الَّذِینَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَیَاطِینِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَکُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ ﴿١۴﴾عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَهٍ ﴿١۵﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١۶﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿١٨﴾ لا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلا یُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاکِهَهٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢۴﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا تَأْثِیمًا ﴿٢۵﴾ إِلا قِیلا سَلامًا سَلامًا ﴿٢۶﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿٢٧﴾ فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ ﴿٣٢﴾ لا مَقْطُوعَهٍ وَلا مَمْنُوعَهٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَرْفُوعَهٍ ﴿٣۴﴾ إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣۵﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿٣۶﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لأصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّهٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّهٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿۴٠﴾ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴١﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿۴٢﴾ وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿۴٣﴾ لا بَارِدٍ وَلا کَرِیمٍ ﴿۴۴﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿۴۵﴾ وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿۴۶﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴٧﴾ أَوَآبَاؤُنَا الأوَّلُونَ ﴿۴٨﴾ قُلْ إِنَّ الأوَّلِینَ وَالآخِرِینَ ﴿۴٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵٠﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿۵١﴾ لآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿۵٢﴾ فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵٣﴾ فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿۵۴﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿۵۵﴾ هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿۵۶﴾ نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ ﴿۵٧﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿۵٨﴾ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵٩﴾ نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿۶٠﴾ عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لا تَعْلَمُونَ ﴿۶١﴾ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَهَ الأولَى فَلَوْلا تَذَکَّرُونَ ﴿۶٢﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿۶٣﴾ أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿۶۴﴾ لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ ﴿۶۵﴾ إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶٧﴾ أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿۶٨﴾ أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿۶٩﴾ لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلا تَشْکُرُونَ ﴿٧٠﴾ أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾ أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَهً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾
به نام خداوند رحمتگر مهربان
آن واقعه چون وقوع یابد«۱» [که] در وقوع آن دروغى نیست«۲» پست کننده [و] بالابرنده است«۳» چون زمین با تکان [سختى] لرزانده شود«۴» و کوه‌ها [جمله] ریزه ریزه شوند«۵» و غبارى پراکنده گردند«۶» وشماسه دسته شوید«۷» یاران دست راست کدامند یاران دست راست«۸» و یاران چپ کدامند یاران چپ «۹» و سبقت گیرندگان مقدمند «۱۰» آنانند همان مقربان [خدا] «۱۱» بهوش باشید که آنان فسادگران‌اند لیکن نمىفهمند «۱۲» و چون به آنان گفته شود همان گونه که مردم ایمان آوردند شما هم ایمان بیاورید مىگویند آیا همان گونه که کم خردان ایمان آوردهاند ایمان بیاوریم هشدار که آنان همان کم خردانند ولى نمىدانند «۱۳» و چون با کسانى که ایمان آوردهاند برخورد کنند مىگویند ایمان آوردیم و چون با شیطان‌هاى خود خلوت کنند مىگویند در حقیقت ما با شماییم ما فقط [آنان را] ریشخند مىکنیم «۱۴» بر تخت هایى جواهرنشان«۱۵» که روبروى هم بر آنها تکیه داده اند«۱۶» بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مىگردند«۱۷» با جام‌ها و آبریزها و پیاله[ها]یى از باده ناب روان«۱۸» [که] نه از آن دردسر گیرند و نه بىخرد گردند«۱۹» و میوه از هر چه اختیار کنند«۲۰» و از گوشت پرنده هر چه بخواهند«۲۱» و حوران چشم درشت«۲۲» مثل لؤلؤ نهان میان صدف«۲۳» [این‌ها] پاداشى است براى آنچه مىکردند«۲۴» در آن‌جا نه بیهوده اى مى شنوند و نه [سخنى] گناه آلود«۲۵» سخنى جز سلام و درود نیست«۲۶» و یاران راست یاران راست کدامند«۲۷» در [زیر] درختان کنار بىخار«۲۸» و درخت‌هاى موز که میوهاش خوشه خوشه روى هم چیده است«۲۹» و سایهاى پایدار«۳۰» و آبى ریزان«۳۱» و میوهاى فراوان«۳۲» نه بریده و نه ممنوع«۳۳» و هم‌خوابگانى بالا بلند«۳۴» ما آنان را پدید آوردهایم پدید آوردنى«۳۵» و ایشان را دوشیزه گردانیده ایم«۳۶» شوى دوست هم‌سال«۳۷» براى یاران راست«۳۸» که گروهى از پیشینیان‌اند«۳۹» و گروهى از متاخران«۴۰» و یاران چپ کدامند یاران چپ«۴۱» در [میان] باد گرم و آب داغ«۴۲» و سایهاى از دود تار«۴۳» نه خنک و نه خوش«۴۴» اینان بودند که پیش از این ناز پروردگان بودند«۴۵» و بر گناه بزرگ پافشارى مىکردند«۴۶» و مىگفتند آیا چون مردیم و خاک و استخوان شدیم واقعا [باز] زنده مىگردیم«۴۷» یا پدران گذشته ما [نیز]«۴۸» بگو در حقیقت اولین و آخرین«۴۹» قطعا همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند«۵۰» آن‌گاه شما اى گمراهان دروغ پرداز«۵۱» قطعا از درختى که از زقوم است خواهید خورد«۵۲» و از آن شکم‌هایتان را خواهید آکند«۵۳» و روى آن از آب جوش مىنوشید«۵۴» [مانند] نوشیدن اشتران تشنه«۵۵» این است پذیرایى آنان در روز جزا«۵۶» ماییم که شما را آفریدهایم پس چرا تصدیق نمىکنید«۵۷» آیا آنچه را [که به صورت نطفه] فرو مىریزید دیدهاید«۵۸» آیا شما آن را خلق مىکنید یا ما آفرینندهایم«۵۹» ماییم که میان شما مرگ را مقدر کردهایم و بر ما سبقت نتوانید جست«۶۰» [و مىتوانیم] امثال شما را به جاى شما قرار دهیم و شما را [به صورت] آنچه نمىدانید پدیدار گردانیم«۶۱» و قطعا پدیدار شدن نخستین خود را شناختید پس چرا سر عبرت گرفتن ندارید«۶۲» آیا آنچه را کشت مىکنید ملاحظه کرده اید«۶۳» آیا شما آن را [بىیارى ما] زراعت مىکنید یا ماییم که زراعت مىکنیم«۶۴» اگر بخواهیم قطعا خاشاکش مىگردانیم پس در افسوس [و تعجب] مىافتید«۶۵» [و مىگویید] واقعا ما زیان زده‌ایم«۶۶» بلکه ما محروم شدگانیم«۶۷» آیا آبى را که مىنوشید دیدهاید«۶۸» آیا شما آن را از [دل] ابر سپید فرود آوردهاید یا ما فرودآورندهایم«۶۹» اگر بخواهیم آن را تلخ مىگردانیم پس چرا سپاس نمىدارید«۷۰» آیا آن آتشى را که برمىافروزید ملاحظه کردهاید«۷۱» آیا شما [چوب] درخت آن را پدیدار کردهاید یا ما پدیدآورندهایم«۷۲» ما آن را [مایه] عبرت و [وسیله] استفاده براى بیابان‌گردان قرار دادهایم«۷۳»
سوره مبارکه واقعه
علت نامگذاری سوره واقعه چیست؟
این سوره را به این دلیل واقعه نامیده‌اند که واژه واقعه که از نام‌های قیامت است، در اولین آیه آن آمده است.
مکان و ترتیب نزول سوره واقعه
سوره واقعه جزو سوره‌های مکی و در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، پنجاه و ششمین سوره است و در جزء ۲۷قرآن جای دارد.
تعداد آیات و کلمات سوره واقعه
سوره واقعه ۹۶ آیه، ۳۷۰ کلمه و ۱۷۵۶ حرف دارد و به لحاظ حجمی جزو سوره‌های مُفَصَّلات و تقریباً به اندازهٔ نصف یک حزب است.
محتوای سوره واقعه
سوره واقعه قیامت را که در آن مردم دوباره زنده می‌شوند، شرح می‌دهد. نخست برخی از حوادث آن مانند تغییر وضعیت زمین، وقوع زلزله در آن و متلاشی‌شدن کوه‌ها را ذکر مى‌کند و سپس مردم را به سه دستهٔ سابقان، اصحاب یمین و اصحاب شِمال، تقسیم نموده، سرانجامِ هر گروه را بیان مى‌کند. پس از آن بر ضد اصحاب شِمال که منکر ربوبیت خدا و معاد و قرآن‌اند، استدلال می‌آورد و در آخر حالت احتضار و فرا رسیدن مرگ را یادآوری می‌کند.
فضیلت سوره واقعه
برای تلاوت سوره واقعه فضیلت و خواص بسیاری بیان شده است؛ از جمله در تفسیر مجمع البیان از پیامبر(ص) نقل شده است اگر کسی سوره واقعه را بخواند، نوشته می‌شود که از غافلان نیست. همچنین در روایات آمده اگر کسی سوره واقعه را بخواند، هرگز گرفتار تنگ‌دستی نمی‌شود. بنابر حدیثی دیگر از امام صادق(ع)، سوره واقعه سورهٔ امیرالمؤمنین (ع) است و هرکس آن را بخواند، از دوستان ایشان خواهد بود.
بدون دیدگاه