“فرازى از مقدمه اسفار اربعه”
فخر فلاسفه شرق، افتخار فلاسفه عالم، صدر المتألّهین شیرازى
همانا من از خداوند طلب آمرزش و عفو بسیار دارم ،
از براى آنکه پاره اى از عمر خویش را به بررسى آراء مدّعیان فلسفه ؛
و جدال کنندگان اهل کلام و نازک بینی هاى آنان ،
و آموختن سخنان و شیوه هاى بحثى آنان به پوچى گذراندم؛
تا اینکه سرانجام در پرتو فروغ ایمان و تأیید خداوند منّان دریافتم که ،
واقعا قیاسات آنها بی نتیجه و صراط آنها غیر مستقیم است.
از این رو زمام کار خویش را به خداوند ،
و به فرستاده بیم دهنده و هشدار دهنده او سپردیم،
و به آنچه از رسول الله به ما رسیده بود تماما ایمان آورده و تأیید نمودیم،
و در صدد جستجوى توجیه عقلى و روشى علمى براى فرمایشات رسول برنیامدیم ،
بلکه پیروى از هدایت و اجتناب از نواهى او را پیشه خود ساختیم ؛
همچنان که حق تعالى فرموده:
«آنچه از دستوراتى که پیامبر براى شما آورده است بگیرید و پیروى کنید، و از آنچه نهى فرموده دورى کنید»
تا آنکه خداوند بر قلب ما گشود آنچه را که گشود،
و به برکت این دنباله روى از رسول به فلاح و رستگارى رسید.
«و انّى لاستغفر اللّه کثیرا
ممّا ضیّعت شطرا من عمرى فی تتبّع آراء المتفلسفه
و المجادلین من اهل الکلام
و تدقیقاتهم و تعلّم جربزتهم فی القول
و تفنّنهم فی البحث
حتّى تبیّن لی آخر الأمر بنور الإیمان و تأیید اللّه المنّان
أنّ قیاسهم عقیم و صراطهم غیر مستقیم،
فألقینا زمام أمرنا إلیه و إلى رسوله النّذیر المنذر،
فکلّ ما بلغنا منه آمنّا به و صدّقناه
و لم نحتل ان نخیّل له وجها عقلیّا و مسلکا بحثیّا
بل اقتدینا بهداه و انتهینا بنهیه امتثالا لقوله تعالى:
مَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذوُهُ وَ مَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا،
حتّى فتح اللّه على قلبنا ما فتح فأفلح ببرکه متابعته و أنجح»
بدون دیدگاه