جهان به دستان
درین گلستان
خلاندم خار
نمایدم وردکجا شوم پیش
غمم شود بیش
تن آیدم زار
رخ آیدم زرد
ملکالشعرای بهار ، غزلیاتنکاهدم بار،
فزایدم درد
نخواهدم یار،
چه بایدم کردغبار راهی،
شدم که گاهی
زکوی دلدار
برآیدم گردبه هرکجا بخت
کشاندم رخت
سپهر دوّار
نمایدم طردفلک چو بازی
به گرم تازی
فشاردم خوار
ربایدم سردجهان به دستان
درین گلستان
خلاندم خار
نمایدم وردکجا شوم پیش
غمم شود بیش
تن آیدم زار
رخ آیدم زردگر از غم نان
به لب رسد جان
ز خوان اغیار
نشایدم خوردبه لعب دشمن
کجا دهم تن
اگر دو صد بار
گشایدم نردقسم به ایران
کزین امیران
یکی به دیدار
نیایدم مردبهار مضطر
خمش کزین درد
نکاهدم بار
فزایدم درد
بدون دیدگاه