خلــقــــم زپـى افـتـادنـد ، تا مســــت بگــیرندم
در صحبت بـى عقــلان ، فرزانــه چنین بایــد
یکـسو بــردم عــــارف ، یکــسو کشـــدم عامى
بازیچـه ى هــــر دستـى ، طفلانه چنین باید
رحیم معینى کرمانشاهىمیگریم و مـى خندم ، دیوانه چنین باید
میسوزم ومیسازم ، پـــــروانـــــه چنین بایدمیکوبم ومیرقصم ، مـینالم ومیخوانم
در بـــزم جهــــان شـــــور، مســـتانه چنین بایدمــــن این همـــــــه شیدایى ، دارم ز لـــب جامى
در دســـت تـو اى ســــاقى ، پیمانــه چنیـــــن بایدخلــقــــم زپـى افـتـادنـد ، تا مســــت بگــیرندم
در صحبت بـى عقــلان ، فرزانــه چنین بایــدیکـسو بــردم عــــارف ، یکــسو کشـــدم عامى
بازیچـه ى هــــر دستـى ، طفلانه چنین بایدمــوى تـو و تســبیح شیخم ، بدر از ره برد
یا دام چــنان بایـد ، یــا دانـه چنیـن بایـــدبر تربت من جانا ، مستى کن ودست افشان
خنـدیــدن بر دنیــــا ، رندانـــــه چنیــن باید
بدون دیدگاه