مـــرد را دردی اگـــر باشد خـوش است
درد بــــی درمــــان علاجش آتش است
مجذوب تبریزییــــک شب آتش در نیستانــــی فتـــــاد
سوخت چــون عشقی که بر جانی فتادشعلـــه تـــا مشغول کــار خـــویش شد
هــر نــی ای شمــع مــزار خــویش شدنـی بـه آتش گفت کاین آشوب چیست
مــر تـو را زیـن سوختن مطلوب چیستگفت آتش بـــــی سبب نفــــروختـــــم
دعــــــوی بـــــی معنیت را سوختـــــمزان کــــه می گفتی نی ام با صد نمود
همچنـــان در بنـــد خـــود بـودی که بودبـــا چنین دعـــوی چـــرا ای کـــم عیــار
بـــرگ خـــود مــی ساختــی هر نو بهارمـــرد را دردی اگـــر باشد خـوش است
درد بــــی درمــــان علاجش آتش است
بدون دیدگاه