“فرزندان ”
حکمتى از کتاب ” پیامبر”
نوشته جبران خلیل جبران” فرزندان شما به حقیقت فرزندان شما نیستند،
آنها دختران و پسران زندگیند در سوداى خویش .
آنها از کوچه وجود شما مى گذرند،
اما از شما نیستند.
عشق خود را بر آنها نثار کنید،
اما اندیشه هایتان را براى خود نگه دارید؛
زیرا آنها را اندیشه هاى دیگر است ”“جسم آنها را در خانه خود مسکن دهید ،
اما روح آنها را آزاد گذارید ؛
زیرا روح آنها در خانه فردا زیست خواهد کرد.
ممکن است تلاش کنید که شبیه آنها باشید ،
اما مکوشید آنها را شبیه خود بار بیاورید ؛
زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت ،
و با دیروز درنگ نخواهد کرد .
شما کسانى هستید که از چله آن،
فرزندانتان همچون تیرهاى جاندار ؛
به آینده پرتاب مى شوند.”
نخستین بار چهارده سال پیش با آثار و نوشته های این نویسنده شهیر لبنانی تبار آشنا گشتم … بعد عرفانی و معنوی مکتوبات ایشان در کتاب ؛ پیامبر، بر بال فرشتگان، نامه های یک پیامبر ، … مرا با عمیق ترین نقطه های روحی و فرا مادی وجودم پیوند زد … و این قطعه یکی از زیباترین و ماندگارترین سخنان و افکار والای ایشان است که حتی پس از یک قرن در هر دوره ای از زندگانی می تواند تأثیر گذار و قابل تامل باشد.
سخنی بسیار با حکمت و تاثیرگذار.
بسیار سپاسگذارم