- در طالع رسیده من بخت صید نیست
- دامِ خودم، شکار خودم، دانه خودم
- چون شعله هر دم از نفس آتشین خویش
- سرگرم مویههاى غریبانه خودم
- هر شب چو شمع تازه شود داستان من
- حیران ز ناتمامى افسانه خودم
- با این ادب که قدر خزف نیز نشکنم
- بىقدرتر ز گوهر یکدانه خودم
- آلوده نیست خرقه ز تردامنى مرا
- زان خشک لبتر از لب پیمانه خودم
- چون دعوى شناختن دیگران کنم؟
- کز خوى ناشناخته بیگانه خودم
- امیرى فیروزکوهى
مسند گزین کلبه ویرانه خودم
عشرت فزاى گوشه غمخانه خودم
بیرون ز کنج فقر و قناعت نمىروم
چون گنج آرمیده به ویرانه خودم
در طالع رسیده من بخت صید نیست
دامِ خودم، شکار خودم، دانه خودم
چون شعله هر دم از نفس آتشین خویش
سرگرم مویههاى غریبانه خودم
هر شب چو شمع تازه شود داستان من
حیران ز ناتمامى افسانه خودم
با این ادب که قدر خزف نیز نشکنم
بىقدرتر ز گوهر یکدانه خودم
آلوده نیست خرقه ز تردامنى مرا
زان خشک لبتر از لب پیمانه خودم
چون دعوى شناختن دیگران کنم؟
کز خوى ناشناخته بیگانه خودم
بیجا ملامت دل شیدا نمىکنم
عاقل نماتر از دل دیوانه خودم
شد صرف در عمارت دنیا حیات من
پنداشتم امیر که در خانه خودم
بدون دیدگاه