مجتبی کاشانی:”خویش را باور کن”
مجتبی کاشانی ، گزیده اشعار خویش را باور کن خويش را باور كن نازنين داس بی دسته ما سالها خوشه نارسته بذری را برمی چيند كه به دست پدران ما...
- مولوی:”حلقهٔ کوران به چه کار اندرید دیدبان را در میانه آورید”
- صائب تبریزی:”از تنگنای غم دل بیرون نیاید آسان خون خورده غنچه عمری تا یک دهان شکفته است”
- نشان از بی نشان‌ها “بخش چهارم” قسمت دهم (رسائل – من مقامات العارفین)
- مولوی:”تا نباشد راست کی باشد دروغ آن دروغ از راست می‌گیرد فروغ”
- مولوی: “ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم”باصدای علیرضا قربانی
- دل درین پیرزن عشوه گر دهر مبند کاین عروسیست که در عقد بسی دامادست
- نشان از بی نشان ها “بخش چهارم” قسمت دوازدهم (رسائل – سلوک راه حق)
- امیر شاهی:”ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر عالم ز تو خراب و تو در عالمی دگر”
- عطار:”هر که اسرار علی را گوش کرد جام وحدت را لبالب نوش کرد” (در ارتباط ولایت با نبوت)
- سعدی: “یک دمه دیدار دوست هر دو جهانش بهاست”
گفتاورد بی‌گزین
