سـاعـتـی در خـود نِـگـــر تـــا کـیستـی درجـهــان بـهــر چـه عـمــری زیـستـی از کـجـــایی وز چـه جـــایـی چـیستـی جـمــع هـسـتـی را بـــزن بـــر نـیستــی جلـوه گـر هـر عصــر در یک کسـوتم هـیــــــن علـیّ رحـمتِ ذوالـقُــــدرتـم ایـن زمـــان انـــدر لبــــاس رحمتـــم گـــر شــوی از جـــان گـــدای همّتــم
مسمط مخمّسی از دیوان اشعار عارف ربّانی ، میرزا حسن اصفهانی: بســــــم الله الـرّحـمـن الـرّحـیـــــم خــواهـم ای دل مـحـو دیــدارت کـنـم والِــه ی آن مــاه رخــســــارت کــنــم جــلــوه گــــاه روی...