فیض کاشانى:”گرچشم بیمارت بلاست بیمار چشمت را دواست”
"گرچشم بیمارت بلاست بیمار چشمت را دواست" "خواهی خلاصی از بلا در عشق گم شو عاشقا" لب برلبم نه ساقیا تا جان فشانم مست مست این باقی جان گوبرو آن...
فیض کاشانى:”دو عالم را رخ لیلا گرفتست”
"دو عالم را رخ لیلا گرفتست" ندارد چشم مجنون کس و گرنه دو عالم را رخ لیلا گرفتست بچشم خلق چون طفلان نمایند که باز یشان زسرتا پا گرفتست...
فیض کاشانى:”اگر آهی کشم دریا بسوزم”
"اگر آهی کشم دریا بسوزم" اگر آهی کشم دریا بسوزم و گر شوری کنم دریا بسوزم شود دل شعله چون بر یاد روئی شوم تن شمع و سر تا پا...
فیض کاشانى:”راهی بتو نیست جز ره عشق”
"راهی بتو نیست جز ره عشق" ای کوی تو برتر از مکانها وی گم شده در رهت نشانها سرگشته ببرّ و بحر گردند اندر طلب تو کاروان ها ای غرقهٔ...
فیض کاشانى:”بیا گامی فراتر نه که اسرار نهان بینی”
"بیا گامی فراتر نه که اسرار نهان بینی" دلا بگذر ز دنیا تا ز عقبی عیش جان بینی در این عالم بچشم دل بهشت جاودان بینی چه از دنیا گذر...
سنایى: “فضای سینه ام منزلگه دوست”
"فضای سینه ام منزلگه دوست" دلم پیوسته با مهرش قرین است محبت خاتم دلرا نگین است سرم ویرانهٔ گنج الهی دلم دیوانهٔ عقل آفرین است دو عالم در سر من...
فیض کاشانى:”آن دیده که دیده روی خوبت بر غیر چگونه میگشاید”
"آن دیده که دیده روی خوبت بر غیر چگونه میگشاید" آن لب که ثنای تو نگوید آخر بچه خوشدلی گشاید آندست که دامنت نگیرد از بهر چه زاستین برآید...
فیض کاشانى:”مگر عشق خدائی گیردم دست”
"مگر عشق خدائی گیردم دست" برسوائی کشد آخر مرا کار ندارم طاقت کتمان ازین پیش مگر عشق خدائی گیردم دست که سازم عاشقی را مذهب و کیش رساند تا مرا...
ملامحسن فیض کاشانی:”در هر نگه چشم تو صد گونه شراب است”
گر میکده ویران و خرابات خراب است در هر نگه چشم تو صد گونه شراب است هم گردشِ چشم تو مگر با خودش آرد آن مست که از گردش چشم...
فیض کاشانى:”بر کران باش و گران گوش از دم بیگانگان چون حدیث یار آمد در میان بسیار گو”
میفزاید جان حدیث عاشقان بسیار گو بگذر از افسانه اغیار و حرف یار گو حرف وصل یار گلزار است و حرف هجر خار خار خار گفتنی گر داری از گلزار...
فیض کاشانی:”آنکه ز مهر دلبران در دلم آتشی فکند خاک مرا بباد داد ز آب رخ بتان توئی”
آنکه ز جای میبرد هر نفس این دل مرا میکشدش بهر طرف در پی این و آن توئی آنکه چو عزم میکنم کز پی مقصدی روم میشکند عزیمتم ناگه و...
فیض کاشانی:”نو بنو باید سخن در بیت بیت و حرف حرف یک سخن در یک غزل تکرار شد خاموش شو”
"نو بنو باید سخن در بیت بیت و حرف حرف یک سخن در یک غزل تکرار شد خاموش شو" گفتن اسرار با یاران بخلوت می‌توان مجلس ما مجمع اغیار شد...
فیض کاشانی: “ندارد چشم مجنون کس و گرنه دو عالم را رخ لیلا گرفتست”
جنونی در سرم ماوا گرفتست سرم را سر بسر سودا گرفتست بچشم خلق چون طفلان نمایند که باز یشان زسرتا پا گرفتست مسلمانان ره عقبی کدامست دلم از وحشت دنیا...
فیض کاشانى: “گر بپرسند کیستى؟ گویم: ذرّه اى محو در هواى على”
گر بپرسند كيستى؟ گويم: ذرّهاى محو در هواى على يا نيم هيچ جز محبّت او پاى تا سر، همه ولاى على ***** لايق بندگى نيم او را جان پاكم...
فیض کاشانى : “دل و دین و عقل و هوشم همه را بر آب دادی”
دل و دین و عقل و هوشم همه را بر آب دادیز کدام باده ساقی به من خراب دادیدل عالمی ز جا شد چه نقاب بر گشودیدو جهان به هم...
