- جهان و شادی او کام دوستان را باد
- پر شکسته ی ما باد و گوشه ی قفسی
- از آن به خنجر حسرت نمی درم دل خویش
- که یادگار بر او مانده نقش عشق کسی
- بهار عمر مرا گو خزان رسد که در او
- نرُست لاله ی عشقی ، شکوفه ی هوسی
- سکوت جان من از دشت شد فزون که به دشت
- درای قافله ای بود و ناله ی جرسی
- سیمین بهبهانی
نه نام کس به زبانم نه در دلم هوسی
به زنده بودنم این بس که می کشم نفسی
جهان و شادی او کام دوستان را باد
پر شکسته ی ما باد و گوشه ی قفسی
از آن به خنجر حسرت نمی درم دل خویش
که یادگار بر او مانده نقش عشق کسی
بهار عمر مرا گو خزان رسد که در او
نرُست لاله ی عشقی ، شکوفه ی هوسی
سکوت جان من از دشت شد فزون که به دشت
درای قافله ای بود و ناله ی جرسی
شکیب خویش نگه دار و دم مزن سیمین!
که رفت عمر و ز اندوه او نمانده بسی
بدون دیدگاه