عطار

عطار: “سر مویی ز زلف خود نمودیم جهان را در بسی غوغا نهادیم”

“ سر مویی ز زلف خود نمودیمجهان را در بسی غوغا نهادیم ” *** هر آن نقشی که بر صحرا نهادیمتو زیبا بین که ما زیبا نهادیم سر مویی ز زلف خود نمودیمجهان را در بسی غوغا نهادیم *** چو آدم را فرستادیم بیرونجمال خویش بر صحرا نهادیم جمال ما ببین کین راز پنهاناگر چشمت بود پیدا نهادیم *** اگر موجی از آن دریا برآیدشود ناچیز هرچه اینجا نهادیم اگر اینجا ز دریا برکناریجهانی پر غمت آنجا نهادیم *** وگر همرنگ دریا گردی امروزتو را سلطانی فردا نهادیم دل عطار را در عشق این راهچه گویی بی سر و بی پا نهادیم عطار » دیوان اشعار »...

04:11