فریدون توللی:”زنده کی گردد به مردن روبرو؟” (شعر سیب افلاطون)
وقت جان دادن، فلاطون را به دست بود سیبی سرخ و، آن فرزانه مست! گفت: ای یار خوش بیهوده گو زنده کی گردد به مردن روبرو؟ فریدون توللی » گزیده...
وقت جان دادن، فلاطون را به دست بود سیبی سرخ و، آن فرزانه مست! گفت: ای یار خوش بیهوده گو زنده کی گردد به مردن روبرو؟ فریدون توللی » گزیده...
"گرانبار شد، گوشم از پندها برآنم، که تا بگسلم بندها" فریدون توللی: گـــرانبار شـــد ، گـــوشــم از پـندهــــــا بــــرآنم ، کــــــه تا بُگــــسلم بَنــدهـــــا هر آن دل،که شد بسته ی...
" معـرفت نیـست در ایــن معرفت آموختگان ای خوشـــــا دولت دیــدار دل افـــروختگان دلـــــــم از صحبت ایـن چرب زبانان بگرفت بعد از این دست من و دامن لب دوختگان "...
"عاشق دل فسرده ام آتش ِ جان ِ من چه شد ؟ سوز ِ درون ِ من چه شد شور ِ نهان ِ من چه شد ؟" "شعله ، به...
"می درخشد شفق از آبی ِ غمگین ِ سپهر" اندوه ِ شامگاه : فريدون توللى کیست این مرده که در روشنی ِ شامگهان تکیه دادست بر آن ابر و نشستست...