دسته : صفاى اصفهانى

“تجلّیگهخودکردخدادیدهیمارا” * تجلّیگهخودکردخدادیدهیمارا درایندیدهدرآییدوببینیدخدارا خدادردلسودازدگانستبجویید مجوییدزمینراومپوییدسمارا * گدایاندرفقروفناییموگرفتیم بهپاداشسروافسرسلطانبقارا بلارابپرستیموبهرحمتبگزینیم اگردوستپسندیدپسندیمبلارا * طبیبانخداییموبههردرددوائیم بهجاییکهبوددردفرستیمدوارا مبندیددرمرگوزمردنمگریزید کهمابازنمودیمدردارشفارا * صفایاصفهانی تجلّیگهخودکردخدادیدهیمارا درایندیدهدرآییدوببینیدخدارا خدادردلسودازدگانستبجویید مجوییدزمینراومپوییدسمارا گدایاندرفقروفناییموگرفتیم بهپاداشسروافسرسلطانبقارا بلارابپرستیموبهرحمتبگزینیم اگردوستپسندیدپسندیمبلارا طبیبانخداییموبههردرددوائیم بهجاییکهبوددردفرستیمدوارا مبندیددرمرگوزمردنمگریزید کهمابازنمودیمدردارشفارا...

“چنین شنیدم که هرکه شبها نظر ز فیض سحر نبندد ملک ز کارش گره گشاید فلک بکینش کمر نبندد” * چنین شنیدم که لطف یزدان  بروی جوینده در نبندد  دری...

“دم مزن آه مکش سرّ غمش فاش نکن این همان آتش جانسوز نهانست که بود” باز دل زیر غم عشق چنانست که بود بار این خسته همان کوه گرانست که...

“خم ازو خانه ازو باده ازو ساغر از اوست” چه کشم گر نکشم بادهٔ خُمخانهٔ یار  خم ازو خانه ازو باده ازو ساغر از اوست دید ز آئینه خود گونه...

“پناه میبرم از دست زلف دوست به دوست” کسی که بندهٔ عشقست جاه را چه کند مقیم خلوت خورشید ماه را چه کند نشسته بر سر خاکست و چرخ زیر...

    تجلى گه خود كرد خدا، ديده ما را در اين ديده درآييد و ببينيد خدا را حجاب رخ مقصود من و ما و شماييد شماييد ببنديد من و...

عشق تو در دل نهان شد دل زار و تن ناتوان شد رفتی چو تیر کمان شد از بار غم پیکر من می‌سوزم از اشتیاقت در آتشم از فراغت کانون...