تلاوت سوره ی مبارکه فجر توسط استاد محمد رضا شجریان .
به یاد پدر، نام مجموعهای است که در آن محمدرضا شجریان چند سوره از قرآن کریم را تلاوت کردهاست. شجریان در گذشته در مسابقات تلاوت قرآن جایزههایی را بدست آورده بود. محمدرضا شجریان دربارهٔ قرآن خواندن خود، گفتهاست:
پدر بزرگم (علی اکبر) صدای بسیار رسایی داشته و به زیبایی آواز میخواندهاست. او از مالکین بزرگ مشهد بود و از خواندن در جمع پرهیز داشته، گاه برای دوستان سرشناسی که به دیدارش میآمدهاند میخواندهاست. پدرم مهدی از صدای پر طنین و رسا برخوردار بود و در جوانی آواز خواندن را شروع میکند ولی خیلی زود در محیط بسته و سنتی به قرائت قرآن رو آورده و تا آخر عمر بر همان عقیده باقی ماند و آواز را رها کرد و در قرائت قرآن جایگاه خاصی در مشهد پیدا نمود و شاگردان زیادی برای تلاوت قرآن تربیت کردکه از جمله خود اینجانب است.
تمام وقت من از شش سالگی به خواندن قرآن با صدای خوش میگذشت . در دوازده سالگی شهرهٔ خاص و عام بودم و در مجامع بزرگ مذهبی و یا سیاسی آن موقع تلاوت اول برنامه با من بود. به علت توانایی در تلاوت قرآن با صدای خوش، چشم و چراغ همهٔ اعضا و دانش آموزان مدرسه و مردم بودم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْفَجْرِ ﴿١﴾ وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿۴﴾ هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿۵﴾ أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿۶﴾ إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾ وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾ وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾ فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾ فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١۴﴾ فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١۵﴾ وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١۶﴾ کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾ وَلا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾ وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾ وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾ کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾ وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾ وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿٢٣﴾ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢۴﴾ فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢۵﴾ وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢۶﴾ یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَهً مَرْضِیَّهً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾
ترجمه سوره فجر – ترجمه ی استاد فولادوند
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سوگند به سپیدهدم«1»
و به شبهاى دهگانه«2»
و به جفت و تاق«3»
و به شب وقتى سپرى شود«4»
آیا در این براى خردمند [نیاز به] سوگندى [دیگر] است«5»
مگر ندانستهاى که پروردگارت با عاد چه کرد«6»
با عمارات ستوندار ارم«7»
که مانندش در شهرها ساخته نشده بود«8»
و با ثمود همانان که در دره تختهسنگها را مىبریدند«9»
و با فرعون صاحب خرگاهها [و بناهاى بلند]«10»
همانان که در شهرها سر به طغیان برداشتند«11»
و در آنها بسیار تبهکارى کردند«12»
[تا آنکه] پروردگارت بر سر آنان تازیانه عذاب را فرونواخت«13»
زیرا پروردگار تو سخت در کمین است«14»
اما انسان هنگامى که پروردگارش وى را مىآزماید و عزیزش مىدارد و نعمت فراوان به او مىدهد مىگوید پروردگارم مرا گرامى داشته است«15»
و اما چون وى را مىآزماید و روزىاش را بر او تنگ مىگرداند مىگوید پروردگارم مرا خوار کرده است«16»
ولى نه بلکه یتیم را نمىنوازید«17»
و بر خوراک[دادن] بینوا همدیگر را بر نمىانگیزید«18»
و میراث [ضعیفان] را چپاولگرانه مىخورید«19»
و مال را دوست دارید دوست داشتنى بسیار«20»
نه چنان است آنگاه که زمین سخت در هم کوبیده شود«21»
و [فرمان] پروردگارت و فرشته[ها] صفدرصف آیند«22»
و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند آن روز است که انسان پند گیرد و[لى] کجا او را جاى پندگرفتن باشد«23»
گوید کاش براى زندگانى خود [چیزى] پیش فرستاده بودم«24»
پس در آن روز هیچ کس چون عذابکردن او عذاب نکند«25»
و هیچ کس چون دربندکشیدن او دربند نکشد«26»
اى نفس مطمئنه«27»
خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد«28»
و در میان بندگان من درآى«29»
و در بهشت من داخل شو«30»
بدون دیدگاه