مکتوبات آیت الله شیخ حسنعلی نخودکی

مکتوب سوم:ازمکتوبات حضرت آیت الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی قدس سره الشریف:

این نامه پاسخى است به نامه یکى از ارادتمندان :

در عین تنگدستى در عیش کوش و مستى
کاین کیمیاى هستى قارون کند گدا را

خط شما رسید و مطالب شما معلوم گشت .
آن دعا و قرائت آیه هم براى بازگشت به مناصب صورى و هم براى رسیدن به عوالم معنوى مفید است .
همه یا الله مى گویند و هر کسى مطلبى را مد نظر گرفته است .
یکى دنیا مى خواهد و یا الله مى گوید دیگرى عقبى مى خواهد و یا الله میگوید،
و آن هم که مولا مى خواهد یا الله میگوید.
مرا دلى است که از یار، یار مى طلبد.

خدایا زهد از تو حور میخواهد قصورش بین
به جنت مى گریزد از درت یارب شعورش بین

در دیارى که توئى بودنم آنجا کافى است
آرزوى دگرم غایت بى انصافى است

هرکجا باشد شه ما را بساط
هست صحرا ور بود سم الخیاط

هر کس مطلوبى دارد و طالب همان مطلوب است .
همت را باید عالى کرد و طالب مطلوبى شد که اگر او را بیابى .
و هیچ چیز دیگر نیابى همه چیز را یافته باشى ،
نه آنکه طالب مطلوبى باشى که اگر هم او را بیابى گویا که هیچ نیافته اى
“فان المؤ من یطیر بهمته کما ان الطائر بجناحیه…”
بارى نوشته بودید که استعفا دادم ،
اگر بتوانید مقام منیع را درک نموده اید اعانک الله و هدیک
اما در مورد مساءله تهران ، به اختیار نبوده و بلکه مقهور بودم ،
اینست که زود حرکت کردم و مجال دیدن هیچکس حاصل نشد و همه گله مند گشتند،
ولى به همه اطلاع دادم که مجبور بودم ، والا گفت :

شهریست پر کرشمه و خوبان ز شش جهت
دستم تهى است ورنه گرفتار هر ششم

بارى اگر بتوانید در این آخر عمر کار خود را ترک کنید
“برو به میکده و سر به پاى خم بسپار.”

چون پیر شدى جامى در میکده داخل شو
کاین علت پیرى را خمهاى شراب اولى

ورنه ادهم وار سرگردان و دنگ
ملک را برهم زدندى بى درنگ

در مورد ذکر، در آغاز، چند صلوات فرستاده و دل را حاضر کنید و بعد مشغول ذکر شوید.

خوش آنکه دلش ز ذکر پر نور شود
وز پرتو ذکر نفس مقهور شود

اندیشه کثرت از میان برخیزد
ذاکر همه و ذکر مذکور شود

سخن مردان خداى تمامى ندارد، یا علی مددى.”

برگرفته از کتاب گرانسنگ “نشان از بی نشانها” تألیف حکیم متألّه مرحوم آیت الله مقدادی اصفهانی