نامه های آیت الله نخودکی ( نامه هشتم در پاسخ به سی که علم کیمیا طلب نمود )

مکتوب هشتم ازمکتوبات حضرت آیت الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی قدس سره الشریف:

و این نامه اى است که حضرت شیخ قدس سره در پاسخ کسى که علم کیمیا طلب نموده بود، مرقوم فرموده اند:

“اى طالب راه خدا و اى سالک طریق هدى !
جستن کبریت احمر عمر ضایع کردن است
روى بر خاک سیه آر که یکسر کیمیا است ،

و شیخ بهائى علیه الرحمه مى فرماید:

گیرم که نحاس را تو زر کردی
زر کن مس خویشتن اگر مردى

اى برادر یقین دان که قنطار قنطار طلاى احمر
براى کسى که از این عالم داخل آن عالم شد به قدر ذره اى نفع و اثر ندارد.
چنان فرض کن که انسان عمرى را صرف نمود
و آن علم را پیدا کرد،
بعد امر به انتقال به آن عالم شد،
از اینجا که رفته ، در آنجا هم چنین علمى ذره اى نفع ندارد.
پس اکسیرى حاصل کن که براى آن عالم بدرد خورد،
و آن کسى را حضرت حق
توسط پیغمبر بر حق حضرت محمد بن عبدالله علیه الاف التحیه و الثناء
براى شما آورده است و هو
“و استعینوا بالصبر و الصلوه و انها لکبیره الاعلى الخاشعین”.
انسان باید ابتدا مقدمه آن را که خشوع است ،
پیدا کرده و سپس در صدد ساختن آن اکسیر برآید،
که هر کس داراى آن مقام شد یقینا رستگار شده است.
ولى همین قدر بدانید که همچنانکه اگر کسى بخواهد خوشنویس شود،
به آسانى ممکن نیست و باید زحمت بکشد
و مواظبت نماید تا درست شود، و از همان اول مرتبه ممکن نیست ،
همچنین حضور قلب ، براى انسان از ابتدا، مشکل است .
باید مقید شد که نماز در اول وقت گزارده شود
و براى انجام نمازها در اول وقت ، باید از هر کارى دست کشید،
سپس لازم است که معانى کلمات نماز را درک کرد،
آنگاه نکات و مزایاى دیگر.
بارى سعى کنید که معانى نماز را خوب بفهمید
و در هنگام قرائت به معانى مزبور توجه نمائید،
و در طریقه حقیر اصل همه کارها توجه به معانى نماز است ،
بعد چیزهاى دیگر.”

برگرفته از کتاب گرانسنگ “نشان از بی نشانها” تألیف حکیم متألّه مرحوم آیت الله مقدادی اصفهانی