نامه آیت الله نخودکی به کسی که طالب علم کیمیا بود

نامه ای از حضرت آیت الله شیخ حسنعلی نخودکی قدس سره در پاسخ کسى که طالب علم کیمیا بود:

اى طالب راه خدا و اى سالک طریق هدى !
جستن گوگرد احمر، عمر ضایع کردن است
روى بر خاک سیه آور که یکسر کیمیاست

و شیخ بهائى علیه الرحمه مى فرماید:

گیرم که نحاس را تو زر کردى
زر کن مس خویشتن اگر مردى

اى برادر یقین دان که قنطار طلاى احمر، براى کسى که از این عالم داخل آن عالم شد، به قدر ذره اى نفع و اثر ندارد.
چنان فرض کن که انسان عمرى را صرف نمود و آن علم را پیدا کرد؛ بعد امر به انتقال به آن عالم شد، از اینجا که رفته در آنجا هم ذره اى نفع ندارد پس ‍ اکسیرى حاصل کن که براى آن عالم بدرد خورد و آن اکسیر را حضرت حق توسط پیغمبر بر حق ، حضرت محمد بن عبدالله علیه الاف التحیه و الثناء براى شما آورده است و هو:
“و استعینوا بالصبر و الصلوه و انها لکبیره الا على الخاشعین“

انسان باید ابتدا مقدمه آن را که خشوع است پیدا کرده و سپس درصدد ساختن آن اکسیر برآید، که هرکس داراى آن مقام شد، یقینا رستگار شده است ولى همین قدر بدانید که همچنانکه اگر کسى بخواهد خوشنویس شود، به آسانى ممکن نیست و باید زحمت بکشد و مواظبت نماید، تا درست شود و از همان اول مرتبه ممکن نیست ، همچنین حضور قلب ، براى انسان از ابتدا، مشکل است .

باید مقید شد که نماز در اول وقت گزارده شود و براى انجام نمازها در اول وقت باید، از هر کارى دست کشید، سپس لازم است که معانى کلمات نماز را درک کرد، آنگاه نکات و مزایاى دیگر بارى سعى کنید که معانى نماز را خوب بفهمید و در هنگام قرائت ، به معانى مزبور توجه نمائید، و در طریقه حقیر اصل همه کارها، توجه به معانى نماز است ، بعد چیزها دیگر.