آیات ۳۴ و ۳۵ سوره فصلت:
وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَهُ وَلَا السَّیِّئَهُ
ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ
فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَهٌ
کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ
هرگز نیکی و بدی یکسان نیست؛
بدی را با نیکی دفع کن،
ناگاه (خواهی دید) همان کس که میان تو و او دشمنی است؛
گویی دوستی گرم و صمیمی است!
وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا
وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ
امّا جز کسانی که دارای صبر و استقامتند به این مقام نمیرسند،
و جز کسانی که بهره عظیمی (از ایمان و تقوا) دارند به آن نایل نمیگردند!
بدون دیدگاه