در ادامه درس مثنوی به بخش ۱۰۲ ام بر اساس شمارش اشعار دفتر اول مثنوی و بخش ۲۴۲ ام بر اساس فایل‌های صوتی درس مثنوی توسط آیت الله محمدرضا رنجبر می‌رسیم که به تفسیر ابیات ۲۰۶۰ ام تا ۲۰۷۱ ام از دفتر اول مثنوی می‌پردازد.

تفسیر بخش ۱۰۲ دفتر اول مثنوی “پرسیدن صدیقه رضی‌الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم که سر باران امروزینه چه بود

“گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
حکمت باران امروزین چه بود”

مثنوی معنوی، دفتر اول (بخش ۱۰۲)

“پرسیدن صدیقه رضی‌الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم که سر باران امروزینه چه بود”

گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
حکمت باران امروزین چه بود

این ز بارانهای رحمت بود یا
بهر تهدیدست و عدل کبریا

این از آن لطف بهاریات بود
یا ز پاییزی پر آفات بود

گفت این از بهر تسکین غمست
کز مصیبت بر نژاد آدمست

گر بر آن آتش بماندی آدمی
بس خرابی در فتادی و کمی

این جهان ویران شدی اندر زمان
حرصها بیرون شدی از مردمان

استن این عالم ای جان غفلتست
هوشیاری این جهان را آفتست

هوشیاری زان جهانست و چو آن
غالب آید پست گردد این جهان

هوشیاری آفتاب و حرص یخ
هوشیاری آب و این عالم وسخ

زان جهان اندک ترشح می‌رسد
تا نغرد در جهان حرص و حسد

گر ترشح بیشتر گردد ز غیب
نه هنر ماند درین عالم نه عیب

این ندارد حد سوی آغاز رو
سوی قصهٔ مرد مطرب باز رو

کتاب مثنوی مولوی

تفسیر و معنی شعر گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
تفسیر بخش ۱۰۲ دفتر اول مثنوی

گفت صدیقه که ای زبدهچون شنید آن مرغ کان طوطی چه کرد
پس بلرزید اوفتاد و گشت سرد

گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
حکمت باران امروزین چه بود

لینک کوتاه
https://www.nabavi.co /?p=45466

بدون دیدگاه

پاسخ دهید

فیلدهای مورد نیاز با * علامت گذاری شده اند