تفسیر صوتی سوره دخان (به صورت کامل و آیه به آیه) توسط استاد دکتر محمدعلی انصاری که بر ۶ بخش صوتی تقسیم شده است. همچنین به همراه تلاوت سوره دخان با صدای استاد مشاری العفاسی و ترجمه گویای فارسی با صدای خانم بدینلو به صورت صوتی در ادامهی گفتاورد درج گردیده است. شایان ذکر است متن عربی سوره دخان، ترجمه فارسی (استاد فولادوند سوره دخان)، فضایل و برکات سوره دخان، داستانها و روایات تاریخی سوره دخان و هرآنچه درباره سوره دخان است نیز برای شما کاربران محترم حرفمحبت به صورت یکجا در این مطلب آورده شده است.
فهرست گفتاورد
تفسیر صوتی سوره دخان استاد انصاری
تلاوت سوره دخان با صدای مشاری العفاسی
ترجمه گویای فارسی سوره دخان خانم بدینلو
درباره سوره مبارکه دخان
سوره دُخان چهل و چهارمین سوره قرآن و از سورههای مکی است که در جزء ۲۵ جای دارد.
سوره دخان را از آنرو دُخان نامیدهاند که آیه دهم آن، از عذابی به نام دخان (دود) برای کافران سخن گفته است.
سوره دخان، قرآن را نازلشده در شب قدر معرفی میکند و به کافران که در قرآن شک میکنند، هشدار به عذاب میدهد. در این سوره همچنین داستان حضرت موسی و قوم بنیاسرائیل و قوم فرعون آمده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
حم ﴿١﴾ وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهٍ مُبَارَکَهٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ ﴿٣﴾ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿۴﴾ أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿۵﴾ رَحْمَهً مِنْ رَبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿۶﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ ﴿٧﴾ لا إِلَهَ إِلا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الأوَّلِینَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِینٍ ﴿١٠﴾ یَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١١﴾ رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّى لَهُمُ الذِّکْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿١۴﴾ إِنَّا کَاشِفُوا الْعَذَابِ قَلِیلا إِنَّکُمْ عَائِدُونَ ﴿١۵﴾ یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَهَ الْکُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ﴿١۶﴾ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ ﴿١٧﴾ أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿١٨﴾ وَأَنْ لا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتِیکُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿١٩﴾ وَإِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّکُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ ﴿٢٠﴾ وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِی فَاعْتَزِلُونِ ﴿٢١﴾ فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ ﴿٢٢﴾ فَأَسْرِ بِعِبَادِی لَیْلا إِنَّکُمْ مُتَّبَعُونَ ﴿٢٣﴾ وَاتْرُکِ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ ﴿٢۴﴾ کَمْ تَرَکُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿٢۵﴾ وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ کَرِیمٍ ﴿٢۶﴾ وَنَعْمَهٍ کَانُوا فِیهَا فَاکِهِینَ ﴿٢٧﴾ کَذَلِکَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِینَ ﴿٢٨﴾ فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَالأرْضُ وَمَا کَانُوا مُنْظَرِینَ ﴿٢٩﴾ وَلَقَدْ نَجَّیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِینِ ﴿٣٠﴾ مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ کَانَ عَالِیًا مِنَ الْمُسْرِفِینَ ﴿٣١﴾ وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِینَ ﴿٣٢﴾ وَآتَیْنَاهُمْ مِنَ الآیَاتِ مَا فِیهِ بَلاءٌ مُبِینٌ ﴿٣٣﴾ إِنَّ هَؤُلاءِ لَیَقُولُونَ ﴿٣۴﴾ إِنْ هِیَ إِلا مَوْتَتُنَا الأولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِینَ ﴿٣۵﴾ فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٣۶﴾ أَهُمْ خَیْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَکْنَاهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا مُجْرِمِینَ ﴿٣٧﴾ وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لاعِبِینَ ﴿٣٨﴾ مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلا بِالْحَقِّ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقَاتُهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۴٠﴾ یَوْمَ لا یُغْنِی مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَیْئًا وَلا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿۴١﴾ إِلّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿۴٢﴾ إِنَّ شَجَرَهَ الزَّقُّومِ ﴿۴٣﴾ طَعَامُ الأثِیمِ ﴿۴۴﴾ کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ ﴿۴۵﴾ کَغَلْیِ الْحَمِیمِ ﴿۴۶﴾ خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِیمِ ﴿۴٧﴾ ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ ﴿۴٨﴾ ذُقْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ ﴿۴٩﴾ إِنَّ هَذَا مَا کُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ ﴿۵٠﴾ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ ﴿۵١﴾ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿۵٢﴾ یَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِینَ ﴿۵٣﴾ کَذَلِکَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ ﴿۵۴﴾ یَدْعُونَ فِیهَا بِکُلِّ فَاکِهَهٍ آمِنِینَ ﴿۵۵﴾ لا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلّا الْمَوْتَهَ الأولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿۵۶﴾ فَضْلا مِنْ رَبِّکَ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿۵٧﴾ فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿۵٨﴾ فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ ﴿۵٩﴾
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حاء، میم. (۱)
سوگند به کتاب روشنگر، (۲)
[که] ما آن را در شبى فرخنده نازل کردیم، [زیرا] که ما هشداردهنده بودیم. (۳)
در آن [شب] هر [گونه] کارى [به نحوى] استوار فیصله مىیابد. (۴)
[این] کارى است [که] از جانب ما [صورت مىگیرد]. ما فرستنده [پیامبران] بودیم. (۵)
[و این] رحمتى از پروردگار توست، که او شنواى داناست. (۶)
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، اگر یقین دارید. (۷)
خدایى جز او نیست؛ او زندگى مىبخشد و مىمیراند؛ پروردگار شما و پروردگار پدران شماست. (۸)
ولى نه، آنها به شک و شبهه خویش سرگرمند. (۹)
پس در انتظار روزى باش که آسمان دودى نمایان برمىآورد، (۱۰)
که مردم را فرو مىگیرد؛ این است عذاب پر درد. (۱۱)
[مىگویند:] «پروردگارا، این عذاب را از ما دفع کن که ما ایمان داریم.» (۱۲)
آنان را کجا [جاى] پند[گرفتن] باشد، و حال آنکه به یقین براى آنان پیامبرى روشنگر آمده است. (۱۳)
پس، از او روى برتافتند و گفتند: «تعلیمیافتهاى دیوانه است.» (۱۴)
ما این عذاب را اندکى از شما برمىداریم [ولى شما] در حقیقت باز از سر مىگیرید. (۱۵)
روزى که دست به حمله مىزنیم، همان حمله بزرگ؛ [آنگاه] ما انتقامکشندهایم. (۱۶)
و به یقین، پیش از آنان قوم فرعون را بیازمودیم، و پیامبرى بزرگوار برایشان آمد، (۱۷)
که [به آنان گفت:] «بندگان خدا را به من بسپارید، زیرا که من شما را فرستادهاى امینم. (۱۸)
و بر خدا برترى مجویید که من براى شما حجتى آشکار آوردهام. (۱۹)
و من به پروردگارم و پروردگار شما از اینکه مرا سنگسار کنید [یا برانید یا متهم کنید] پناه می برم؛ (۲۰)
و اگر به من ایمان نمىآورید، پس، از من کناره گیرید.» (۲۱)
پس پروردگار خود را خواند که: «اینها مردمى گناهکارند.» (۲۲)
[فرمود:] «بندگانم را شبانه ببر، زیرا شما مورد تعقیب واقع خواهید شد. (۲۳)
و دریا را هنگامى که آرام است پشت سر بگذار، که آنان سپاهى غرقشدنىاند.» (۲۴)
[وه،] چه باغها و چشمهسارانى [که آنها بعد از خود] بر جاى نهادند، (۲۵)
و کشتزارها و جایگاههاى نیکو، (۲۶)
و نعمتى که از آن برخوردار بودند. (۲۷)
[آرى،] این چنین [بود] و آنها را به مردمى دیگر میراث دادیم. (۲۸)
و آسمان و زمین بر آنان زارى نکردند و مهلت نیافتند. (۲۹)
و به راستى، فرزندان اسرائیل را از عذاب خفتآور رهانیدیم: (۳۰)
از [دست] فرعون که متکبّرى از افراطکاران بود. (۳۱)
و قطعاً آنان را دانسته بر مردم جهان ترجیح دادیم. (۳۲)
و از نشانهها [ى الهى] آنچه را که در آن آزمایشى آشکار بود، بدیشان دادیم. (۳۳)
هر آینه این [کافران] مىگویند: (۳۴)
«جز مرگ نخستین، دیگر [واقعهاى] نیست و ما زندهشدنى نیستیم. (۳۵)
اگر راست مىگویید، پس پدران ما را [باز] آورید. (۳۶)
آیا ایشان بهترند یا قوم «تُبَّع» و کسانى که پیش از آنها بودند؟ آنها را هلاک کردیم، زیرا که گنهکار بودند. (۳۷)
و آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است به بازى نیافریدهایم؛ (۳۸)
آنها را جز به حق نیافریدهایم، ولی بیشترشان نمىدانند. (۳۹)
در حقیقت، روز «جدا سازى» موعد همه آنهاست. (۴۰)
همان روزى که هیچ دوستى از هیچ دوستى نمىتواند حمایتى کند، و آنان یارى نمىشوند، (۴۱)
مگر کسى را که خدا رحمت کرده است، زیرا که اوست همان ارجمند مهربان. (۴۲)
آرى! درخت زقوم، (۴۳)
خوراک گناه پیشه است. (۴۴)
چون مس گداخته در شکمها مىگدازد؛ (۴۵)
همانند جوشش آب جوشان. (۴۶)
او را بگیرید و به میان دوزخش بکشانید، (۴۷)
آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ریزید. (۴۸)
بچش که تو همان ارجمند بزرگوارى! (۴۹)
این است همان چیزى که در باره آن تردید مىکردید. (۵۰)
به راستى پرهیزگاران در جایگاهى آسوده [اند]، (۵۱)
در بوستانها و کنار چشمهسارها. (۵۲)
پرنیان نازک و دیباى ستبر مىپوشند [و] برابر هم نشستهاند. (۵۳)
[آرى،] چنین [خواهد بود] و آنها را با حوریان درشتچشم همسر مىگردانیم. (۵۴)
در آنجا هر میوهاى را [که بخواهند] آسوده خاطر مىطلبند. (۵۵)
در آنجا جز مرگ نخستین، مرگ نخواهند چشید و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مىدارد. (۵۶)
[این] بخششى است از جانب پروردگار تو. این است همان کامیابى بزرگ. (۵۷)
در حقیقت، [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانیدیم، امید که پند پذیرند. (۵۸)
پس مراقب باش، زیرا که آنان هم مراقبند. (۵۹)
داستانها و روایات تاریخی سوره دخان
- داستان موسی و بنیاسرائیل: رسالت موسی، امر خداوند برای خروج مؤمنان از مصر، عبور از دریا، غرق شدن فرعونیان و نجات بنیاسرائیل، برتری آنان بر جهانیان، آیههای ۱۵-۳۲
فضیلت و خواص سوره دخان
طبق حدیثی از پیامبر (ص)، هر کس سوره دخان را در شب جمعه بخواند، گناهانش آمرزیده خواهد شد.
همچنین از امام صادق (ع) نقل شده است هر کس سوره دخان را در نمازهای واجب و مستحب بخواند، خداوند در روز قیامت او را همراه با مؤمنان محشور خواهد کرد و او را در سایه عرش خود قرار دهد و در محاسبه اعمال بر او آسان خواهد گرفت و نامه عملش را به دست راستش خواهد داد.
در کتاب مفاتیح الجنان یکی از اعمال شب ۲۳ رمضان (از شبهای قدر)، قرائت سوره دخان بیان شده است.
بدون دیدگاه