تفسیر صوتی سوره ذاریات (به صورت کامل و آیه به آیه) توسط استاد دکتر محمدعلی انصاری که بر ۶ بخش صوتی تقسیم شده است. همچنین به همراه تلاوت سوره ذاریات با صدای استاد مشاری العفاسی و ترجمه گویای فارسی با صدای خانم بدین‌لو به صورت صوتی در ادامه‌ی گفتاورد درج گردیده است. شایان ذکر است متن عربی سوره ذاریات، ترجمه فارسی (استاد فولادوند سوره ذاریات)، فضایل و برکات سوره ذاریات، داستان‌ها و روایات تاریخی سوره ذاریات و هرآنچه درباره سوره ق است نیز برای شما کاربران محترم حرف‌محبت به صورت یک‌جا در این مطلب آورده شده است.
فهرست گفتاورد
تفسیر صوتی سوره ذاریات استاد انصاری
تلاوت سوره ذاریات با صدای مشاری العفاسی
ترجمه گویای فارسی سوره ذاریات خانم بدین‌لو
درباره سوره مبارکه ذاریات
سوره ذاریات پنجاه و یکمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء ۲۶ و ۲۷ قرآن جای دارد. ذاریات جمع ذاریه به معنای باد است. موضوع اصلی سوره ذاریات، قیامت است. در این سوره همچنین به توحید و نشانه‌های خدا در آفرینش، مهمانی فرشتگان در خانه ابراهیم(ع) و مأموریتشان برای عذاب قوم لوط، داستان حضرت موسى(ع) و سرگذشت قوم عاد، قوم ثمود و قوم نوح پرداخته شده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا ﴿١﴾ فَالْحَامِلاتِ وِقْرًا ﴿٢﴾ فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا ﴿٣﴾ فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿۴﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿۵﴾ وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ ﴿۶﴾ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿٧﴾ إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿٨﴾ یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ ﴿٩﴾ قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَهٍ سَاهُونَ ﴿١١﴾ یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٢﴾ یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ ﴿١٣﴾ ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿١۴﴾ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿١۵﴾ آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿١۶﴾ کَانُوا قَلِیلا مِنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿١٧﴾ وَبِالأسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ﴿١٨﴾ وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿١٩﴾ وَفِی الأرْضِ آیَاتٌ لِلْمُوقِنِینَ ﴿٢٠﴾ وَفِی أَنْفُسِکُمْ أَفَلا تُبْصِرُونَ ﴿٢١﴾ وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾ فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالأرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ ﴿٢٣﴾ هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُکْرَمِینَ ﴿٢۴﴾ إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلامًا قَالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ ﴿٢۵﴾ فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ ﴿٢۶﴾ فَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلا تَأْکُلُونَ ﴿٢٧﴾ فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَهً قَالُوا لا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِیمٍ ﴿٢٨﴾ فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّهٍ فَصَکَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ ﴿٢٩﴾ قَالُوا کَذَلِکَ قَالَ رَبُّکِ إِنَّهُ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ ﴿٣٠﴾قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِینَ ﴿٣٢﴾ لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَهً مِنْ طِینٍ ﴿٣٣﴾ مُسَوَّمَهً عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ ﴿٣۴﴾ فَأَخْرَجْنَا مَنْ کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣۵﴾ فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣۶﴾ وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَهً لِلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الألِیمَ ﴿٣٧﴾ وَفِی مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿٣٨﴾ فَتَوَلَّى بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ ﴿۴٠﴾ وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ ﴿۴١﴾ مَا تَذَرُ مِنْ شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ ﴿۴٢﴾ وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِینٍ ﴿۴٣﴾ فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَهُ وَهُمْ یَنْظُرُونَ ﴿۴۴﴾ فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِیَامٍ وَمَا کَانُوا مُنْتَصِرِینَ ﴿۴۵﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ ﴿۴۶﴾ وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿۴٧﴾ وَالأرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿۴٨﴾ وَمِنْ کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿۴٩﴾ فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿۵٠﴾ وَلا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿۵١﴾ کَذَلِکَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۵٢﴾ أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿۵٣﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿۵۴﴾ وَذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ ﴿۵۵﴾ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإنْسَ إِلا لِیَعْبُدُونِ ﴿۵۶﴾ مَا أُرِیدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِیدُ أَنْ یُطْعِمُونِ ﴿۵٧﴾ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّهِ الْمَتِینُ ﴿۵٨﴾ فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلا یَسْتَعْجِلُونِ ﴿۵٩﴾ فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿۶٠﴾
به نام خداوند رحمتگر مهربان
به نام خداوند رحمتگر مهربان، سوگند به بادهای ذره افشان «۱» و ابرهای گرانبار «۲» و سبک سیران «۳» و تقسیم‌کنندگان کار[ها] «۴» که آنچه وعده داده شده‌اید راست است «۵» و [روز] پاداش واقعیت دارد «۶» سوگند به آسمان مشبک «۷» که شما [درباره قرآن] در سخنی گوناگونید «۸» [بگوی] تا هر که از آن برگشته برگشته باشد «۹» مرگ بر دروغپردازان «۱۰» همانان که در ورطه نادانی بی خبرند «۱۱» پرسند روز پاداش کی است «۱۲» همان روز که آنان بر آتش عقوبت [و آزموده] شوند «۱۳» عذاب [موعود] خود را بچشید این است همان [بلایی] که با شتاب خواستار آن بودید «۱۴» پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند «۱۵» آنچه را پروردگارشان عطا فرموده می‌گیرند زیرا که آنها پیش از این نیکوکار بودند «۱۶» و از شب اندکی را می‌غنودند «۱۷» و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش می‌کردند «۱۸» و در اموالشان برای سائل و محروم حقی [معین] بود «۱۹» و روی زمین برای اهل یقین نشانه‌هایی [متقاعدکننده] است «۲۰» و در خود شما پس مگر نمی‌بینید «۲۱» و روزی شما و آنچه وعده داده شده‌اید در آسمان است «۲۲» پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که واقعاً او حق است همان گونه که خود شما سخن می‌گویید «۲۳» آیا خبر مهمانان ارجمند ابراهیم به تو رسید «۲۴» چون بر او درآمدند پس سلام گفتند گفت سلام مردمی ناشناسید «۲۵» پس آهسته به سوی زنش رفت و گوساله ای فربه [و بریان] آورد «۲۶» آن را به نزدیکشان برد [و] گفت مگر نمی‌خورید «۲۷» و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد گفتند مترس و او را به پسری دانا مژده دادند «۲۸» و زنش با فریادی [از شگفتی] سر رسید و بر چهره خود زد و گفت زنی پیر نازا [چگونه بزاید] «۲۹» گفتند پروردگارت چنین فرموده‌است او خود حکیم داناست «۳۰» [ابراهیم] گفت ای فرستادگان مأموریت شما چیست «۳۱» گفتند ما به سوی مردمی پلیدکار فرستاده شده‌ایم «۳۲» تا سنگهایی از گل رس بر [سر] آنان فرو فرستیم «۳۳» [که] نزد پروردگارت برای مسرفان نشان‌گذاری شده‌است «۳۴» پس هر که از مؤمنان در آن [شهرها] بود بیرون بردیم «۳۵» و[لی] در آنجا جز یک خانه از فرمانبران [خدا بیشتر] نیافتیم «۳۶» و در آنجا برای آنها که از عذاب پر درد می‌ترسند عبرتی به جای گذاشتیم «۳۷» و [نیز] در [ماجرای] موسی چون او را با حجتی آشکار به سوی فرعون گسیل داشتیم «۳۸» پس [فرعون] با ارکان [دولت] خود روی برتافت و گفت [این شخص] ساحر یا دیوانه ای است «۳۹» [تا] او و سپاهیانش را گرفتیم و آنان را در دریا افکندیم در حالی که او [در آخرین لحظه] نکوهشگر [خود] بود «۴۰» و در [ماجرای] عاد [نیز] چون بر [سر] آنها آن باد مهلک را فرستادیم «۴۱» به هر چه می‌وزید آن را چون خاکستر استخوان مرده می‌گردانید «۴۲» و در [ماجرای] ثمود [نیز عبرتی بود] آنگاه که به ایشان گفته شد تا چندی برخوردار شوید «۴۳» تا [آنکه] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند و در حالی که آنها می‌نگریستند آذرخش آنان را فرو گرفت «۴۴» در نتیجه نه توانستند به پای خیزند و نه طلب یاری کنند «۴۵» و قوم نوح [نیز] پیش از آن [اقوام نامبرده همین گونه هلاک شدند] زیرا آنها مردمی نافرمان بودند «۴۶» و آسمان را به قدرت خود برافراشتیم و بی گمان ما [آسمان]گستریم «۴۷» و زمین را گسترانیده ایم و چه نیکو گسترندگانیم «۴۸» و از هر چیزی دو گونه [یعنی نر و ماده] آفریدیم امید که شما عبرت گیرید «۴۹» پس به سوی خدا بگریزید که من شما را از طرف او بیم دهنده ای آشکارم «۵۰» و با خدا معبودی دیگر قرار مدهید که من از جانب او هشداردهنده ای آشکارم «۵۱» بدین سان بر کسانی که پیش از آنها بودند هیچ پیامبری نیامد جز اینکه گفتند ساحر یا دیوانه ای است «۵۲» آیا همدیگر را به این [سخن] سفارش کرده بودند [نه] بلکه آنان مردمی سرکش بودند «۵۳» پس از آنان روی بگردان که تو در خور نکوهش نیستی «۵۴» و پند ده که مؤمنان را پند سود بخشد «۵۵» و جن و انس را نیافریدم جز برای آنکه مرا بپرستند «۵۶» و جن و انس را نیافریدم جز برای آنکه مرا بپرستند «۵۷» خداست که خود روزی بخش نیرومند استوار است «۵۸» پس برای کسانی که ستم کردند بهره ای است از عذاب همانند بهره عذاب یاران [قبلی]شان پس [بگو] در خواستن عذاب از من شتابزدگی نکنند «۵۹» پس وای بر کسانی که کافر شده‌اند از آن روزی که وعده یافته‌اند «۶۰»
آیات مشهور سوره ذاریات
نفسِ انسان، مخزن آیات حق
وَفِی أَنْفُسِکُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (آیه۲۱) ودر وجود خود شما (نیز آیاتی است)؛ آیا نمی‌بینید؟!
برخی از مفسران این بیت از اشعار منسوب به امیرالمومنین(ع) را تفسیر آیه دانسته‌اند
وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ
آیا می‌پنداری موجود کوچکی هستی در حالی که جهان بزرگ تر در تو نهفته است. قرائتی در تفسیر نور از آیه، عظمت وجود انسان، خداشناسی از راه خودشناسی، توبیخ کافران به جهت سطحی نگری‌شان، قابل توبیخ بودن نگاه بی بصیرت؛ را استفاده کرده است.
هدف از آفرینش انسان
- وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ (آیه۵۶)
ترجمه: و جن و انس را نیافریدم، جز براى آنکه مرا بپرستند.
بنابر نظر تفسیر المیزان، طبق این آیه، هدف از آفرینش، فقط عبادت خدا است و عبادت هدف اصلی خلقت انسان است که در پرتو آن مشمول رحمت و مغفرت الهی خواهد شد و معرفت و اخلاص نیز از اهداف نهایی عبادت است .یا برخی از آنها هدف میانی و برخی هدف نهایی و نتیجه هستند.در روایتی از امام حسین (ع) در تفسیر آیه است که فرمود:«ای مردم! به درستی که خداوند خلق خود را نیافریده است، مگر آنکه به او معرفت پیدا کنند.و پس از معرفت او را عبادت کنند و به واسطه عبادت و بندگی او از عبادت و بندگی غیر او بی نیاز گردند. در این حال مردی گفت: ای پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّوجلّ چیست؟
حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را که واجب است از او اطاعت و پیروی نمایند.»
فضیلت و خواص سوره ذاریات
در تفسیر مجمع البیان از پیامبر(ص) روایت شده است اگر کسی سوره ذاریات را قرائت کند، به ازای هر بادی که می‌وزد، ده پاداش به او داده می‌شود. شیخ صدوق هم به نقل از امام صادق(ع)، نوشته است هر کس سوره ذاریات را در روز یا شب تلاوت کند، خداوند زندگی‌اش را اصلاح می‌کند و به او روزی گسترده می‌دهد و قبر او را با چراغی که تا روز قیامت مىدرخشد، روشن مىکند.
تفسیر صوتی سوره ذاریات
تفسیر صوتی سوره ذاریات تفسیر صوتی سوره ذاریات تفسیر صوتی سوره ذاریات تفسیر صوتی سوره ذاریات تفسیر صوتی سوره ذاریات
بدون دیدگاه