تفسیر صوتی سوره نجم (به صورت کامل و آیه به آیه) توسط استاد دکتر محمدعلی انصاری که بر ۱۱ بخش صوتی تقسیم شده است. همچنین به همراه تلاوت سوره نجم با صدای استاد مشاری العفاسی و ترجمه گویای فارسی با صدای خانم بدین‌لو به صورت صوتی در ادامه‌ی گفتاورد درج گردیده است. شایان ذکر است متن عربی سوره نجم، ترجمه فارسی (استاد فولادوند سوره نجم)، فضایل و برکات سوره نجم، داستان‌ها و روایات تاریخی سوره نجم و هرآنچه درباره سوره نجم است نیز برای شما کاربران محترم حرف‌محبت به صورت یک‌جا در این مطلب آورده شده است.
فهرست گفتاورد
تفسیر صوتی سوره نجم استاد انصاری
تلاوت سوره نجم با صدای مشاری العفاسی
ترجمه گویای فارسی سوره نجم خانم بدین‌لو
درباره سوره مبارکه نجم
سوره نجم، پنجاه‌وسومین سوره قرآن کریم سوره و از سوره‌های مکی است که در جزء بیست و هفتم جای گرفته است.
این سوره جزو چهار سوره‌ای است که سجده واجب دارند و به سوره‌های عزائم معروف‌اند.
از موضوعات مطرح در این سوره، داستان معراج رفتن پیامبر(ص)، نکوهش مشرکان به سبب پرستش بت‌ها و سخن از معاد است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ «۱» مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَمَا غَوَىٰ «۲» وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ «۳» إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَىٰ «۴» عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَىٰ «۵» ذُو مِرَّهٍ فَاسْتَوَىٰ «۶» وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ «۷» ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ «۸» فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَىٰ «۹» فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ «۱۰» مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ «۱۱» أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا یَرَىٰ «۱۲» وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَهً أُخْرَىٰ «۱۳» عِنْدَ سِدْرَهِ الْمُنْتَهَىٰ «۱۴» عِنْدَهَا جَنَّهُ الْمَأْوَىٰ «۱۵» إِذْ یَغْشَى السِّدْرَهَ مَا یَغْشَىٰ «۱۶» مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ «۱۷» لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَىٰ «۱۸» أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ «۱۹» وَمَنَاهَ الثَّالِثَهَ الْأُخْرَىٰ «۲۰» أَلَکُمُ الذَّکَرُ وَلَهُ الْأُنْثَىٰ «۲۱» تِلْکَ إِذًا قِسْمَهٌ ضِیزَىٰ «۲۲» إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَىٰ «۲۳» أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ «۲۴» فَلِلَّهِ الْآخِرَهُ وَالْأُولَىٰ «۲۵» وَکَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَرْضَىٰ «۲۶» إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ لَیُسَمُّونَ الْمَلَائِکَهَ تَسْمِیَهَ الْأُنْثَىٰ «۲۷» وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا «۲۸» فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّىٰ عَنْ ذِکْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاهَ الدُّنْیَا «۲۹» ذَٰلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ «۳۰» وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى «۳۱» الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَهِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّهٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ ۖ فَلَا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ «۳۲» أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّىٰ «۳۳» وَأَعْطَىٰ قَلِیلًا وَأَکْدَىٰ «۳۴» أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَىٰ «۳۵» أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَىٰ «۳۶» وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّىٰ «۳۷» أَلَّا تَزِرُ وَازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ «۳۸» وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ «۳۹» وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَىٰ «۴۰» ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ «۴۱» وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ الْمُنْتَهَىٰ «۴۲» وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَىٰ «۴۳» وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا «۴۴» وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَىٰ «۴۵» مِنْ نُطْفَهٍ إِذَا تُمْنَىٰ «۴۶» وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَهَ الْأُخْرَىٰ «۴۷» وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ «۴۸» وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ «۴۹» وَأَنَّهُ أَهْلَکَ عَادًا الْأُولَىٰ «۵۰» وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ «۵۱» وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ «۵۲» وَالْمُؤْتَفِکَهَ أَهْوَىٰ «۵۳» فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ «۵۴» فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکَ تَتَمَارَىٰ «۵۵» هَٰذَا نَذِیرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ «۵۶» أَزِفَتِ الْآزِفَهُ «۵۷» لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ کَاشِفَهٌ «۵۸» أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ «۵۹» وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ «۶۰» وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ «۶۱» فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩ «۶۲»
به نام خداوند رحمتگر مهربان
به نام خداوند رحمتگر مهربان، سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود می‌آید «۱» [که] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده «۲» و از سر هوس سخن نمی‌گوید «۳» این سخن بجز وحیی که وحی می‌شود نیست «۴» آن را [فرشته] شدیدالقوی به او فرا آموخت «۵» [سروش] نیرومندی که [مسلط] درایستاد «۶» در حالی که او در افق اعلی بود «۷» سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد «۸» تا [فاصله اش] به قدر [طول] دو [انتهای] کمان یا نزدیکتر شد «۹» آنگاه به بنده اش آنچه را باید وحی کند وحی فرمود «۱۰» آنچه را دل دید انکار[ش] نکرد «۱۱» آیا در آنچه دیده‌است با او جدال می‌کنید «۱۲» و قطعاً بار دیگری هم او را دیده‌است «۱۳» نزدیک سدرالمنتهی «۱۴» در همان‌جا که جنهالماوی است «۱۵» آنگاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود پوشیده بود «۱۶» دیده [اش] منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت «۱۷» به راستی که [برخی] از آیات بزرگ پروردگار خود را بدید «۱۸» به من خبر دهید از لات و عزی «۱۹» و منات آن سومین دیگر «۲۰» آیا [به خیالتان] برای شما پسر است و برای او دختر «۲۱» در این صورت این تقسیم نادرستی است «۲۲» [این بتان] جز نامهایی بیش نیستند که شما و پدرانتان نامگذاری کرده‌اید [و] خدا بر [حقانیت] آنها هیچ دلیلی نفرستاده‌است [آنان] جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند با آنکه قطعاً از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده‌است «۲۳» مگر انسان آنچه را آرزو کند دارد «۲۴» آن سرا و این سرا از آن خداست «۲۵» و بسا فرشتگانی که در آسمانهایند [و] شفاعتشان به کاری نیاید مگر پس از آنکه خدا به هر که خواهد و خشنود باشد اذن دهد «۲۶» در حقیقت کسانی که آخرت را باور ندارند فرشتگان را در نامگذاری به صورت مؤنث نام می‌نهند «۲۷» و ایشان را به این [کار] معرفتی نیست جز گمان [خود] را پیروی نمی‌کنند و در واقع گمان در [وصول به] حقیقت هیچ سودی نمی‌رساند «۲۸» پس از هر کس که از یاد ما روی برتافته و جز زندگی دنیا را خواستار نبوده‌است روی برتاب «۲۹» این منتهای دانش آنان است پروردگار تو خود به [حال] کسی که از راه او منحرف شده داناتر و او به کسی که راه یافته [نیز] آگاه تر است «۳۰» و هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است از آن خداست تا کسانی را که بد کرده‌اند به [سزای] آنچه انجام داده‌اند کیفر دهد و آنان را که نیکی کرده‌اند به نیکی پاداش دهد «۳۱» آنان که از گناهان بزرگ و زشتکاریها جز لغزشهای کوچک خودداری می‌ورزند پروردگارت [نسبت به آنها] فراخ آمرزش است وی از آن دم که شما را از زمین پدیدآورد و از همان‌گاه که در شکمهای مادرانتان [در زهدان] نهفته بودید به [حال] شما داناتر است پس خودتان را پاک مشمارید او به [حال] کسی که پرهیزگاری نموده داناتر است «۳۲» پس آیا آن کسی را که [از جهاد] روی برتافت دیدی «۳۳» و اندکی بخشید و [از باقی] امتناع ورزید «۳۴» آیا علم غیب پیش اوست و او می‌بیند «۳۵» یا بدانچه در صحیفه‌های موسی [آمده] خبر نیافته‌است «۳۶» و [نیز در نوشته‌های] همان ابراهیمی که وفا کرد «۳۷» که هیچ بردارنده ای بار گناه دیگری را برنمی‌دارد «۳۸» و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست «۳۹» و [نتیجه] کوشش او به زودی دیده خواهد شد «۴۰» سپس هر چه تمامتر وی را پاداش دهند «۴۱» و اینکه پایان [کار] به سوی پروردگار توست «۴۲» و هم اوست که می‌خنداند و می‌گریاند «۴۳» و هم اوست که می می‌راند و زنده می‌گرداند «۴۴» و هم اوست که دو نوع می‌آفریند نر و ماده «۴۵» از نطفه ای چون فرو ریخته شود «۴۶» و هم پدیدآوردن [عالم] دیگر بر [عهده] اوست «۴۷» و هم اوست که [شما را] بی‌نیاز کرد و سرمایه بخشید «۴۸» و هم اوست پروردگار ستاره شعری «۴۹» و هم اوست که عادیان قدیم را هلاک کرد «۵۰» و ثمود را [نیز هلاک کرد] و [کسی را] باقی نگذاشت «۵۱» و پیشتر [از همه آنها] قوم نوح را زیرا که آنان ستمگرتر و سرکش‌تر بودند «۵۲» و شهرها[ی س دوم و عاموره] را فرو افکند «۵۳» پوشاند بر آن [دو شهر از باران گوگردی] آنچه را پوشاند «۵۴» پس به کدام یک از نعمتهای پروردگارت تردید روا می‌داری «۵۵» این [پیامبر نیز] بیم دهنده ای از [جمله] بیم‌دهندگان نخستین است «۵۶» [وه چه] نزدیک گشت قیامت «۵۷» جز خدا کسی آشکارکننده آن نیست «۵۸» آیا از این سخن عجب دارید «۵۹» و می‌خندید و نمی‌گریید «۶۰» و شما در غفلتید «۶۱» پس خدا را سجده کنید و بپرستید «۶۲»
آیات مشهور سوره نجم
- «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَىٰ» (آیات ۳ـ۴)
ترجمه: از روی هوا و هوس سخن نمی‌گوید. گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می‌شود نیست.
نویسنده تفسیر المیزان براین باور است که هر چند نطق اطلاق دارد و از تمام سخنان پیامبر هوی و هوس نفی شده است ولی به قرینه مقام که آیه خطاب به مشرکانی است که وحی را انکار می کردند و پیامبر را به پندار خودشان دروغگو می‌دانستند، آیه را تاییدی بر نفی هوی و هوس پیامبر در تلاوت قرآن و دعوت مردم به سوی خدا می داند. اما بنابر دیدگاه تفسیر نمونه، اینکه پیامبر(ص) از روی هوا و هوس سخن نمی‌گوید، فقط در مورد آیات قرآن نیست، بلکه شامل سنت (گفتار و رفتار) او نیز می‌شود؛ بر همین اساس برخی این آیه را دلیلی بر معتبربودن سنت پیامبر(ص) شمرده‌اند. همچنین برای اثبات عصمت پیامبر(ص) از این آیه استفاده شده است. در تفسیر البرهان، روایات مختلفی در این باره نقل شده است که وقتی پیامبر(ص) درباره منزلت امام علی(ع) یا جانشینی وی سخن گفت، عده‌ای گفتند پیامبر درباره پسرعموی خود از روی هوا و هوس سخن می‌گوید؛ برای همین آیات نخست سوره نجم نازل شد.
- ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَىٰ (آیات ۸ـ۹)
ترجمه: سپس نزدیک رفت و نزدیکتر شد. پس [فاصلهاش] به قدر [طول] دو [انتهاى] کمان یا نزدیکتر شد.
در میان آیاتی که به قضیه معراج می‌پردازند، آیه ۸ و ۹ از آیات مشهوری‌اند که درباره فاصله پیامبر در معراج سخن می‌گویند. برخی درباره این آیات گفته‌اند منظور از فاصله پیامبر به اندازه دو کمان، فاصله جبرئیل با پیامبر است. برخی نیز این فاصله را بین خداوند و پیامبر اکرم به صورت شهود معنوی می‌دانند.
- وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ (آیه ۳۹)
ترجمه: و اینکه براى انسان جز حاصل تلاش او نیست.
علامه طباطبائی در المیزان منظور از مالکیت انسان را در آیه مالکیت حقیقی نسبت به کارهای خوب و بدی دانسته که انجام می‌دهد و با او از دنیا به آخرت منتقل می‌شوند و معنای آیه این است که انسان به صورت حقیقی مالک چیزی نیست که خیر و شرش به او برگردد مگر کارهایی که برایشان زحمت کشیده و تلاش کرده است. وی همچنین بر این باور است که شفاعت و بهره‌مندی انسان در آخرت از استغفار و خیراتِ دیگران نیز آثار اعمال خود آدمی هستند؛ زیرا اگر فرد، مؤمن نمی‌شد، شفاعتی برایش نبود و مردم برای او استغفار نمی‌کردند. همچنین گفته شده این آیه تلاشِ انسان را ملاک بهره‌مندی دانسته است، نه کاری که حتماً به سرانجام برسد؛ پس اگر آدمی تلاش کند، اما به نتیجه نرسد، خداوند به او پاداش خواهد داد. در بحث جبر و اختیار، از این آیه برای اثبات اختیار و آزادی انسان استفاده شده است.
فضیلت و خواص سوره نجم
در تفسیر مجمع البیان از پیامبر(ص) روایت شده است اگر کسی سوره طور را بخواند، بر خداوند است(و این حق را با لطف الهی پیدا می‌کند) که او را از عذاب جهنم حفظ کند و در بهشت جای دهد. همچنین روایت شده است پیامبر(ص) سوره طور را در نماز مغرب، قرائت می‌کرد. در روایاتی دیگر از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نقل شده است کسی که سوره طور را می‌خواند، خداوند خیر دنیا و آخرت را به او عطا می‌کند.
تفسیر صوتی سوره نجم
تفسیر صوتی سوره نجم تفسیر صوتی سوره نجم تفسیر صوتی سوره نجم تفسیر صوتی سوره نجم تفسیر صوتی سوره نجم تفسیر صوتی سوره نجم تفسیر صوتی سوره نجم
بدون دیدگاه