تفسیر صوتی سوره واقعه (به صورت کامل و آیه به آیه) توسط استاد دکتر محمدعلی انصاری که بر ۱۲ بخش صوتی تقسیم شده است. همچنین به همراه تلاوت سوره واقعه با صدای استاد مشاری العفاسی و ترجمه گویای فارسی با صدای خانم بدین‌لو به صورت صوتی در ادامه‌ی گفتاورد درج گردیده است. شایان ذکر است متن عربی سوره واقعه، ترجمه فارسی (استاد فولادوند سوره واقعه)، فضایل و برکات سوره واقعه، داستان‌ها و روایات تاریخی سوره واقعه و هرآنچه درباره سوره واقعه است نیز برای شما کاربران محترم حرف‌محبت به صورت یک‌جا در این مطلب آورده شده است.
فهرست گفتاورد
تفسیر صوتی سوره واقعه استاد انصاری
تلاوت سوره واقعه با صدای مشاری العفاسی
ترجمه گویای فارسی سوره واقعه خانم بدین‌لو
درباره سوره مبارکه واقعه
سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن کریم و از سوره‌های مکی است که در جزء بیست و هفتم جای گرفته است.
«واقعه» یکی از نام‌های قیامت است و در آیه اول این سوره آمده است. سوره واقعه درباره روز قیامت و وقایع آن سخن می‌گوید و مردم را در روز قیامت به سه گروهِ اصحاب یمین، اصحاب شِمال و سابقون دسته‌بندی می‌کند و درباره جایگاه و پاداش یا عذاب هر گروه سخن می‌گوید.
در تفاسیر آمده است، مراد از گروه سوم (سابقون) امام علی(ع) است که در ایمان‌آوردن به پیامبر(ص) بر دیگران سبقت گرفت. فضایل بسیاری برای تلاوت این سوره بیان شده است، از جمله اینکه اگر کسی سوره واقعه را بخواند، نوشته می‌شود که از غافلان نیست.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُ «۱» لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَهٌ «۲» خَافِضَهٌ رَافِعَهٌ «۳» إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا «۴» وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا «۵» فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا «۶» وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَهً «۷» فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ «۸» وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ «۹» وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ «۱۰» أُولَٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ «۱۱» فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ «۱۲» ثُلَّهٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ «۱۳» وَقَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ «۱۴» عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَهٍ «۱۵» مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ «۱۶» یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ «۱۷» بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ «۱۸» لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُونَ «۱۹» وَفَاکِهَهٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ «۲۰» وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ «۲۱» وَحُورٌ عِینٌ «۲۲» کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ «۲۳» جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ «۲۴» لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا «۲۵» إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا «۲۶» وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ «۲۷» فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ «۲۸» وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ «۲۹» وَظِلٍّ مَمْدُودٍ «۳۰» وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ «۳۱» وَفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ «۳۲» لَا مَقْطُوعَهٍ وَلَا مَمْنُوعَهٍ «۳۳» وَفُرُشٍ مَرْفُوعَهٍ «۳۴» إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً «۳۵» فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا «۳۶» عُرُبًا أَتْرَابًا «۳۷» لِأَصْحَابِ الْیَمِینِ «۳۸» ثُلَّهٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ «۳۹» وَثُلَّهٌ مِنَ الْآخِرِینَ «۴۰» وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ «۴۱» فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ «۴۲» وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ «۴۳» لَا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ «۴۴» إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَٰلِکَ مُتْرَفِینَ «۴۵» وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ «۴۶» وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ «۴۷» أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ «۴۸» قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ «۴۹» لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ «۵۰» ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ «۵۱» لَآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ «۵۲» فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ «۵۳» فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ «۵۴» فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ «۵۵» هَٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ «۵۶» نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ «۵۷» أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ «۵۸» أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ «۵۹» نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ «۶۰» عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ «۶۱» وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَهَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَکَّرُونَ «۶۲» أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ «۶۳» أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ «۶۴» لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ «۶۵» إِنَّا لَمُغْرَمُونَ «۶۶» بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ «۶۷» أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ «۶۸» أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ «۶۹» لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْکُرُونَ «۷۰» أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ «۷۱» أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ «۷۲» نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَهً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ «۷۳» فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ «۷۴» فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ «۷۵» وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ «۷۶» إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ «۷۷» فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ «۷۸» لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ «۷۹» تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ «۸۰» أَفَبِهَٰذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ «۸۱» وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ «۸۲» فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ «۸۳» وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ «۸۴» وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَٰکِنْ لَا تُبْصِرُونَ «۸۵» فَلَوْلَا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ «۸۶» تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ «۸۷» فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ «۸۸» فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ «۸۹» وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ «۹۰» فَسَلَامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ «۹۱» وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ «۹۲» فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ «۹۳» وَتَصْلِیَهُ جَحِیمٍ «۹۴» إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ «۹۵» فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ «۹۶»
به نام خداوند رحمت‌گر مهربان
آن واقعه چون وقوع یابد «۱» [که] در وقوع آن دروغی نیست «۲» پست کننده [و] بالابرنده است «۳» چون زمین با تکان [سختی] لرزانده شود «۴» و کوه‌ها [جمله] ریزه ریزه شوند «۵» و غباری پراکنده گردند «۶» و شما سه دسته شوید «۷» یاران دست راست کدامند یاران دست راست «۸» و یاران چپ کدامند یاران چپ «۹» و سبقت‌گیرندگان مقدمند «۱۰» آنانند همان مقربان [خدا] «۱۱» در باغستانهای پر نعمت «۱۲» گروهی از پیشینیان «۱۳» و اندکی از متاخران «۱۴» بر تختهایی جواهرنشان «۱۵» که روبروی هم بر آنها تکیه داده‌اند «۱۶» بر گردشان پسرانی جاودان [به خدمت] می‌گردند «۱۷» با جامها و آبریزها و پیاله[ها]یی از باده ناب روان «۱۸» [که] نه از آن دردسر گیرند و نه بی‌خرد گردند «۱۹» و میوه از هر چه اختیار کنند «۲۰» و از گوشت پرنده هر چه بخواهند «۲۱» و حوران چشم‌درشت «۲۲» مثل لؤلؤ نهان میان صدف «۲۳» [اینها] پاداشی است برای آنچه می‌کردند «۲۴» در آنجا نه بیهوده ای می‌شنوند و نه [سخنی] گناه آلود «۲۵» سخنی جز سلام و درود نیست «۲۶» و یاران راست یاران راست کدامند «۲۷» در [زیر] درختان کنار بی خار «۲۸» و درختهای موز که میوه اش خوشه خوشه روی هم چیده‌است «۲۹» و سایه ای پایدار «۳۰» و آبی ریزان «۳۱» و میوه ای فراوان «۳۲» نه بریده و نه ممنوع «۳۳» و همخوابگانی بالا بلند «۳۴» ما آنان را پدیدآورده ایم پدید آوردنی «۳۵» و ایشان را دوشیزه گردانیده‌ایم «۳۶» شوی دوست همسال «۳۷» برای یاران راست «۳۸» که گروهی از پیشینیانند «۳۹» و گروهی از متاخران «۴۰» و یاران چپ کدامند یاران چپ «۴۱» در [میان] باد گرم و آب داغ «۴۲» و سایه ای از دود تار «۴۳» نه خنک و نه خوش «۴۴» اینان بودند که پیش از این ناز پروردگان بودند «۴۵» و بر گناه بزرگ پافشاری می‌کردند «۴۶» و می‌گفتند آیا چون مردیم و خاک واستخوان شدیم واقعاً [باز] زنده می‌گردیم «۴۷» یا پدران گذشته ما [نیز] «۴۸» بگو در حقیقت اولین و آخرین «۴۹» قطعا همه در موعد روزی معلوم گرد آورده شوند «۵۰» آنگاه شما ای گمراهان دروغپرداز «۵۱» قطعا از درختی که از زقوم است خواهید خورد «۵۲» و از آن شکمهایتان را خواهید آکند «۵۳» و روی آن از آب جوش می‌نوشید «۵۴» [مانند] نوشیدن اشتران تشنه «۵۵» این است پذیرایی آنان در روز جزا «۵۶» ماییم که شما را آفریده‌ایم پس چرا تصدیق نمی‌کنید «۵۷» آیا آنچه را [که به صورت نطفه] فرو می‌ریزید دیده‌اید «۵۸» آیا شما آن را خلق می‌کنید یا ما آفریننده ایم «۵۹» ماییم که میان شما مرگ را مقدر کرده‌ایم و بر ما سبقت نتوانید جست «۶۰» [و می‌توانیم] امثال شما را به جای شما قرار دهیم و شما را [به صورت] آنچه نمی‌دانید پدیدار گردانیم «۶۱» و قطعاً پدیدار شدن نخستین خود را شناختید پس چرا سر عبرت گرفتن ندارید «۶۲» آیا آنچه را کشت می‌کنید ملاحظه کرده‌اید «۶۳» آیا شما آن را [بی‌یاری ما] زراعت می‌کنید یا ماییم که زراعت می‌کنیم «۶۴» اگر بخواهیم قطعاً خاشاکش می‌گردانیم پس در افسوس [و تعجب] می‌افتید «۶۵» [و می‌گویید] واقعاً ما زیان زده‌ایم «۶۶» بلکه ما محروم شدگانیم «۶۷» آیا آبی را که می‌نوشید دیده ایدنَ «۶۸» آیا شما آن را از [دل] ابر سپید فرود آورده‌اید یا ما فرودآورنده ایم «۶۹» اگر بخواهیم آن را تلخ می‌گردانیم پس چرا سپاس نمی‌دارید «۷۰» آیا آن آتشی را که برمی‌افروزید ملاحظه کرده‌اید «۷۱» آیا شما [چوب] درخت آن را پدیدار کرده‌اید یا ما پدیدآورنده ایم «۷۲» ما آن را [مایه] عبرت و [وسیله] استفاده برای بیابانگردان قرار داده‌ایم «۷۳» پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی «۷۴» نه [چنین است که می‌پندارید] سوگند به جایگاه‌های [ویژه و فواصل معین] ستارگان «۷۵» اگر بدانید آن سوگندی سخت بزرگ است «۷۶» که این [پیام] قطعاً قرآنی است ارجمند «۷۷» در کتابی نهفته «۷۸» که جز پاک‌شدگان بر آن دست ندارند «۷۹» وحیی است از جانب پروردگار جهانیان «۸۰» آیا شما این سخن را سبک [و سست] می‌گیرید «۸۱» و تنها نصیب خود را در تکذیب [آن] قرار می‌دهید «۸۲» پس چرا آنگاه که [جان شما] به گلو می‌رسد «۸۳» و در آن هنگام خود نظاره گرید «۸۴» و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولی نمی‌بینید «۸۵» پس چرا اگر شما بی‌جزا می‌مانید [و حساب و کتابی در کار نیست] «۸۶» اگر راست می‌گویید [روح] را برنمی‌گردانید «۸۷» و اما اگر [او] از مقربان باشد «۸۸» [در] آسایش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود] «۸۹» و اما اگر از یاران راست باشد «۹۰» از یاران راست بر تو سلام باد «۹۱» و اما اگر از دروغزنان گمراه است «۹۲» پس با آبی جوشان پذیرایی خواهد شد «۹۳» و [فرجامش] درافتادن به جهنم است «۹۴» این است همان حقیقت راست [و] یقین «۹۵» پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی «۹۶»
آیات مشهور سوره واقعه
- إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ*فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ*لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ(آیات ۷۷تا۷۹)
ترجمه: که آن، قرآن کریمی است،که در کتاب محفوظی جای دارد،و جز پاکان نمی‌توانند به آن دست زنند [= دست یابند].
در این آیات سه گانه سه ویژگی برای قرآن ذکر شده که عبارتند از: کریم بودن قرآن به معنای جایگاه والایش نزد پروردگار و نفعش برای مردم با بیان معارفی که تامین کننده سعادت دنیا و آخرتند، مصون بودن از تغییر و تبدیل، غیرقابل دسترس بودن حقیقتش برای غیر مطهرون(فرشتگان ومعصومان). روایت پیامبر(ص) در درالمنثور از پیامبر(ص) در تفسیر مطهرون به مقربان ویژگی سوم را تأیید می کند.
- فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ(آیه ۸۳)
ترجمه:پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید)؟!
آیه خطاب به منکران قیامت و تکذیب کنندگان قرآن و آیاتی است که آنان را دعوت به ایمان به معاد می کند. ومنظور از رسیدن جان(روح) به حلقوم حتمی شدن مرگ و ناتوانی آنان در برگرداندن حیات و جلوگیری از مرگ است. این آیه در واقع در ادامه آیات۷۷ تا ۸۲ و خطاب به مشرکانی است که قرآن و معارفش هم چون معاد را انکار و تکذیب می کنند در این آیه و تا آیه ۸۷ به آنها می گوید اگر شما در ادعایتان که معاد وجهان آخرتی نیست راست می گویید پس چرا هنگامی که جان محتضر به گلویش می رسد و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولى نمى‌بینید- آن را برنمی گردانید.
فضیلت و خواص سوره واقعه
برای تلاوت سوره واقعه فضیلت و خواص بسیاری بیان شده است؛ از جمله در تفسیر مجمع البیان از پیامبر(ص) نقل شده است اگر کسی سوره واقعه را بخواند، نوشته می‌شود که از غافلان نیست. همچنین در روایات آمده اگر کسی سوره واقعه را بخواند، هرگز گرفتار تنگدستی نمی‌شود. امام صادق(ع) در روایتی فرمود هر کس شب های جمعه سوره واقعه را قرائت کند خدواند او را دوست دارد ونزد همه مردم محبوبش کند و در دنیا هیچ فقر و سختی و مشقت نمی بیند و از آفات دنیا مصون است و در قیامت از رفقای امیرالمومنین(ع) است. بنابر حدیثی دیگر از امام صادق(ع)، سوره واقعه سورهٔ امیرالمؤمنین (ع) است و هرکس آن را بخواند، از دوستان ایشان خواهد بود. از امام باقر(ع) روایت است که هر کس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را بخواند روز قیامت در حالی به لقای الهی نائل می‌شود که چهره‌اش چون ماه شب چهارده می‌درخشد. هم چنین مستحب است به‌جای صد آیه‌ای که در نماز وتیره خواندنش مستحب است، سوره واقعه را در یک رکعت و سوره توحید را در رکعت دیگر بخوانند.
تفسیر صوتی سوره واقعه
تفسیر صوتی سوره واقعه تفسیر صوتی سوره واقعه تفسیر صوتی سوره واقعه تفسیر صوتی سوره واقعه تفسیر صوتی سوره واقعه تفسیر صوتی سوره واقعه تفسیر صوتی سوره واقعه
بدون دیدگاه