غزل شماره ۴ – از مجموعه غزلیات میرزا جلوه گیلانی (دکتر فربود شکوهی) که با “ای دل مباش غمگین از یاد بر جفا را” شروع میشود، توسط سرکار خانم نرگس اصفهانی در سازمان رادیوی صدا و سیما اجراء شده است. مجموعه غزلیات جلوه در مجموع ۱۱۴ غزل است که به مرور تمامی این آثار به صورت صوتی و تصویری همراه با متن در حرفمحبت به صورت اختصاصی بارگذاری میشود.
ویدیو غزل ۴ – ای دل مباش غمگین از یاد بر جفا را
فایل صوتی غزل “ای دل مباش غمگین از یاد بر جفا را” با صدای نرگس اصفهانی
متن شعر “ای دل مباش غمگین از یاد بر جفا را” (فربود شکوهی)
میرزا جلوه گیلانی (دکتر شکوهی) » غزلیات (غزل ۴)
ای دل! مباش غمگین، از یاد بَر جفا را
گر نیستد پسندی، با من بکن مدارا
شُد حاصل من آهی، شُد کُوه همْچُو کاهی
از سَر بگیر از سَر، آن عادتِ وفا را
هرگز مباد جمعی، بِیْجامِ باده یَک-دَم
با شاهدیْ شَکَرْ-لَب، شَهد-و-شَراب، ما را
در سَر مَیِ شَبانه، در کفْ مَیِ صبوحی
مجلس ندارد آبی، بی یار مجلس آرا
مَن دَم-به-دَم زَنَم دَم، تا هَمْدَمَش شَوَم مَن
کَی میکُنَد نگاهی، جامِ جهاننِما را؟
مَستیِّ ما فَزُون شد، اکنُون گَهِ جُنُون شد
بر هم زنم ز مَستی، نیک-و-بدِ قضا را
دُود از دَرُون بَر-آمد، آتش ز سینه سَر زَد
کآتش به جان فَگندی، مُرغانِ خَوشْنَوا را
زین خوبتر نباشد، بهتر ز عشق، کاری
اندیشه بَر-نخیزد در عشق، خُونْبها را
از جلوه هیچ نآید جز بر زبان ز نامت
بِشنو نیایش او، بر-گُوی این نَوا را
بدون دیدگاه