غزل شماره ۵ – از مجموعه غزلیات میرزا جلوه گیلانی (دکتر فربود شکوهی) که با “بدیدم یک نظر وی را که شیدا میکند ما را” شروع می‌شود، توسط سرکار خانم نرگس اصفهانی در سازمان رادیوی صدا و سیما اجراء شده است. مجموعه غزلیات جلوه در مجموع ۱۱۴ غزل است که به مرور تمامی این آثار به صورت صوتی و تصویری همراه با متن در حرف‌محبت به صورت اختصاصی بارگذاری می‌شود.
ویدیو غزل ۵ – بدیدم یک نظر وی را که شیدا میکند ما را
فایل صوتی غزل “بدیدم یک نظر وی را که شیدا میکند ما را” با گویندگی نرگس اصفهانی
متن شعر “بدیدم یک نظر وی را که شیدا میکند ما را” (فربود شکوهی)
میرزا جلوه گیلانی (دکتر شکوهی) » غزلیات (غزل ۵)
بدیدم یَک-نظر وَی را که شِیدا می‌کُنَد ما را
شدم شایسته‌ی سنگی که سُودا می‌کُنَد ما را
به عقل خود بپرسیدم ز لعلِ شَکّرْ-اَفشانش
جوابِ تلخ می‌زیبد که دانا می‌کُنَد ما را
دگر چَشمی ندارم من که اشکِ دیده‌ام بارَد
مگر پیراهنِ یُوسف که بینا می‌کُنَد ما را
خَمیدهْ‌پُشت از آن بُودم که تا نامش به یاد آمد
قدِ سَروَش بِنازم من که رَعنا می‌کُنَد ما را
ز شُور مَستیَش بنگر که در دل، اَخگری بَر-زَد
نشستن را نمی‌دانم که بر پا می‌کُنَد ما را
من اوّلْ-رُوز دانستم برُون خواهد شدن رُوزی
غمِ عشقش ز دل آخِر که رُسوا می‌کُنَد ما را
تو گُویی: «چَشم بَر-دُوزم از آن یارِ دلْ-افرُوزم»
برو مجنُونم، ای واعظ! که لیلا می‌کُنَد ما را
«خدا روشن نگهدارد، چراغِ آشنایی را»
مرا پندی ز پیر است این که بُرنا می‌کُنَد ما را
چو غم از دُور می‌بینم، سُراغِ باده می‌گیرم
ز خود گُم می‌شُوَم، امّا که پیدا می‌کُنَد ما را
مرا طرحی به سر باشد ز نَو سازم جهانی را
نمی‌دانم خَیال است این که پَروا می‌کُنَد ما را
بیآ ساقی! بَر-اندازیم بُن‌یادِ جدایی را
خَزانِ عُمر می‌آید که یغما می‌کُنَد ما را
غزل گفتن نمی‌دانم مگر تا جلوه فرماید
گُلِ رُخ‌سارِ نسرینَش که گُویا می‌کُنَد ما را
بدون دیدگاه